The paper analyzes various types of international socio-economic relations of Polish voivodeships. They were assessed in terms of: a) the current impact on the territorial brand of Polish regions; b) unused potential in this respect. The study covered the following types of relations: a) migration (territorial brand as a derivative of outmigration from a given area); b) trade relationships (economic relations as the basis for brand promotion); c) tourist relations (territorial brand as a derivative of tourist visits in a given area); d) transport relations as an element defining the region (as poorly or easily accessible in terms of international transport). In summary, the tables presents the impact of individual types of connections on the territorial brand and recommendations resulting from these connections. An initial typology of Polish regions was made in terms of their international position measured by selected indicators and in terms of the objectives of the promotional policy.
Consumer experiences as a driver of contemporary brand and marketing management are taken up nowadays by many researchers and academics. It’s merely compelled by bored with generic products and services consumers who much more than ever look for intensive, personalized experiences. However, there is a significant gap in knowledge how to transfer these global changes to the needs of effective tourist product management. The article presents a brand-new approach called ‘the experience key’ for discovering, grouping and converting common, dedicated to a certain destination customers experiences into clear and desirable tourist offer with meaningful competitive impact. One of most important advantages of the methodology is its simplicity and ease-of-use for any professionals involved in destination product management by using well-know research methods and apparent applicability into the process of building and selling tourist offer of a place. The Experience Key can be regarded as a missing link between theoretical considerations led by academics and expectations of tourism industry representatives in the context of applying customer experience to place brand and product management.
Many tourist cities face the problems regarding the social impact of short-term tourist rental. The rapid development of the tourism economy in recent years, combined with the development of digital technologies and the emergence of peer-to-peer digital platforms, has brought both positive and negative effects of the transformations. The problem is difficult and complex because the attitudes of local stakeholders vary. While residents look only through the phenomenon of gentrification and quality of life, entrepreneurs see in the short-term lease unconditional economic benefits. Cities, protecting the public interest, try to eliminate the adverse effects of tourist short-term rental in various ways. The article presents the attitudes of three groups of stakeholders in Cracow towards the phenomenon of short-term rental, namely residents, hoteliers and restaurateurs.
The purpose of the chapter is to verify the hypothesis that Świętokrzyskie Region can build its regional brand and competitive advantage based on the geotourism product. The following research questions were set: how the geological resources have been used to tourism product, has the brand sufficient product which supports the expected identity, is the tourism infrastructure coherent with core of the product. Content analysis (scientific literature, planning documents, websites, guide books) and observations during the field visits (11 days) have been used as research method. The above hypothesis has been fully confirmed; resources and interpretation infrastructure are strong enough to recognize that regional geotourism product already exists. More, it is unique on a national scale and therefore has competitive advantage. It is sufficient base to build its brand; first addressed to special interests tourists, second to attract general oriented clients but it will need considering to include industrial tourism components.
The aim of the article is to assess the current image of Poland as a tourist destination from the point of view of the Russians. To achieve the assumed goals, surveys were carried out. Basic statistical indicators such as mean, standard deviation, Pearson similarity index and graphic methods were also used in the study. Russian citizens did not perceive fully Poland as a country attractive for tourists both for themselves and for other European tourists. Their opinion in this regard was more critical than representatives of other nations.
The article describes the problem of formation of the national rural green tourism brand of Ukraine during more than 20 years. The main stages of its formation were identified: introduction, formation and active development. The article analyzed the basic factors (regulatory-legal, informative, communicative, public-entrepreneurial) and tools of the national brand formation. It emphasized the important role of NGO Union of Rural Green Tourism of Ukraine in ensuring the functioning of the brand of the same name. On the basis of statistics, results of various sociological surveys of tourists and monitoring of rural tourism entities, the degree of formation and expressiveness of certain elements of brand equity by consumers and producers was estimated. The article describes the practice of functioning of the regional Carpathian sub-brand as the most recognizable and attractive for domestic and foreign clients. It considers modern problems related to the support and management of the national rural green tourism brand. The strategy for further development of the brand focuses on improving communication with consumers, expanding the range of products and services and actively supporting rural tourism entities in promoting the brand in the national and international services market.
Wytyczne i uwagi edytorskie
I. Struktura artykułu naukowego składanego do publikacji w wydawnictwach KPZK PAN (seria: Biuletyn) powinna przedstawiać się w sposób następujący:
II. Strona tytułowa powinna być kompletna co do wszystkich elementów oraz musi być sformatowana zgodnie ze wzorem dostarczonym przez Redakcję.
III. Prace powinny mieć objętość 0,6 - 08 ark. wydawniczego (czyli 24 000 – 32 000 znaków); prace o większej objętości powinny być uzgadniane i zaakceptowane przez Redakcję wydawnictw KPZK PAN.
IV. Prace powinny być dostarczone na nośniku typu CD-R lub przesłane drogą elektroniczną w programie uzgodnionym z Redakcją (np. MS Word, Word Perfect). W przypadku stosowania nietypowego edytora tekstu należy przygotować plik w formacie RTF lub ASCII.
V. Uwagi dotyczące przygotowania map, rycin i zdjęć:
a. jakość ilustracji powinna pozwalać na ich bezpośrednią reprodukcję. Ilustracje w formie map bitowych muszą mieć rozdzielczość wynoszącą co najmniej 300 dpi i być zapisane w typowym formacie graficznym. Materiał ilustracyjny powinien być dostarczony na foliach, kalkach lub dobrej jakości odbitkach, nie wymagających przerysowania, nadających się do skanowania lub też na dyskietce w plikach.
b. najlepszą formą są ryciny zapisane wektorowo w programie Corel Draw, Adobe Ilustrator, MS Word, MS Excel lub podobnych, dających się odczytać w wymienionych programach. Ryciny wektorowe pozwalają na zmianę czcionki i jej wielkość na przyjętą w publikacjach KPZK PAN, ewentualnie zmianę kolorów na szrafy (w druku czarnobiałym).
c. ryciny bitmapowe (fotografie, mapy, reprodukcje, skany, ryciny postscriptowe) powinny być przygotowane w rozdzielczości co najmniej 300 dpi i podstawie 130 mm dających się odczytać w programie Adobe Photoshop lub Adobe Acrobat (np.: .tif, .jpg, .eps, .pdf).
d. materiał ilustracyjny ściągnięty z Internetu nie nadaje się do druku, ze względu na małą rozdzielczość.
VI. Notki (odsyłacze, przypisy) w tekście powinny mieć jednolitą numerację.
VII. Przypisy dolne służą wyłącznie do komentowania pewnych wątków pobocznych zaanonsowanych w tekście głównym pracy – tzn. odnoszą się do pewnego fragmentu tekstu głównego, zawierającego objaśnienia do tego fragmentu, np. informacje o innych pracach, komentarze, dygresje, polemiki. Nie mogą natomiast służyć jako odnośniki do literatury (tzn. zamiast odnośników w nawiasach w tekście głównym pracy).
VIII. Cytaty zawarte w pracy muszą być wyraźnie oznaczone w tekście – „wzięte w cudzysłów”. Cytaty muszą być udokumentowane: należy wskazać, skąd pochodzą.
IX. Powiązania cytatu z opisem bibliograficznym cytowanego dzieła/dokumentu, zawartym w spisie literatury na końcu pracy, dokonuje się poprzez wstawienie w odpowiednim miejscu tekstu odnośnika do literatury, w nawiasie, w którym podaje się: nazwisko autora cytowanej pracy, rok wydania cytowanej pracy, strona lub zakres stron, z których cytat zaczerpnięto. Przykład: [Tyrała, 2001, s. 10] lub [Strategia…, 2000, s. 10]. Jeżeli nazwisko autora pojawia się jako naturalny element tekstu, w nawiasie podaje się tylko rok wydania cytowanej pracy – np.: Według Tyrały [2001, s. 10] lubZgodnie z zapisami Strategii…, [2000, s. 10]. Cytując dwie prace tego samego autora wydane w tym samym roku, dla uniknięcia nieporozumień, przy roku wydania dodaje się małe literki "a", "b", "c" itd., np.: [Tyrała, 2001a, s. 10] a w innym miejscu tekstu[Tyrała, 2001b, s. 33].
• tytuł – maksymalnie 2-3 linijki maszynopisu,
• abstrakt – (w jęz. angielskim) nie więcej niż pół strony maszynopisu standardowego (ok. 100 – 150 słów), powinien zawierać: sformułowanie celu pracy/badań, identyfikację obiektu badań, przedmiotu rozważań, istotę stosowanej metody, najważniejsze wyniki i wnioski; abstraktowi powinna towarzyszyć lista słów kluczowych (pięć słów w jęz. polski i angielskim) oraz lista kodów JEL (do pięciu) (https://www.aeaweb.org/jel/guide/jel.php),
• wstęp – zawierający np. identyfikację problemu badawczego, pytania badawcze, hipotezy, cele pracy, opis wykorzystanych materiałów, zastosowanych metod badawczych itp.
• zasadnicza część pracy (rozwinięcie) – zawierająca: wyniki badań, studiów, analiz, wnioski, dyskusję, polemikę z innymi pracami, rekomendacje zaadresowane przedmiotowo, podmiotowo itp.,
• zakończenie – będące rodzajem podsumowania przeprowadzonych rozważań, zawierające np. zestawienie najistotniejszych wniosków, rekomendacji itp.
• podziękowania – opcjonalnie oraz ewentualna informacja o źródłach finansowania publikacji i wkładzie innych podmiotów w opracowanie publikacji (zgodnie z wymogami jakościowymi i standardami etycznymi opisanymi niżej),
• spis literatury (bibliografii) – tylko pozycji cytowanych/ przywoływanych w tekście artykułu,
• afiliacja autora/ współautorów (informacja o autorze/autorach powinna zawierać następujące dane: stopień naukowy, nazwa uczelni, wydziału, instytutu, katedry, adres uczelni, e-mail, telefon kontaktowy),
• załączniki/dodatki/suplementy – opcjonalnie (będą publikowane tylko w szczególnie uzasadnionych sytuacjach po uzgodnieniu z Redakcją wydawnictw KPZK PAN).
• indeksy – opcjonalnie (głównie do wydawnictw w formie monografii naukowej).
Pełen opis bibliograficzny cytowanej pozycji zamieszczany jest w spisie literatury przedmiotu (spisie bibliografii) na końcu pracy.
Uwaga: w wydawnictwach KPZK PAN nie stosuje się powoływania literatury w tekście poprzez zastosowanie odnośników numerycznych w nawiasach kwadratowych [#] lub w postaci indeksu górnego # bądź [#], odsyłającego do przypisu dolnego lub przypisów końcowych gdzie umieszczane byłyby wówczas opisy bibliograficzne cytowanych prac.
10. Spis literatury przedmiotu (spis bibliografii) powinien być umieszczony na końcu pracy i obejmować tylko pozycje, na które powołuje się autor publikacji w tekście, w wykazie ułożonym alfabetycznie i ponumerowanym. Poszczególne opisy bibliograficzne powoływanych prac (książek, artykułów, rozdziałów w monografiach, dokumentów itp.) powinny zawierać kolejno: nazwisko i pierwszą literę imienia autora, rok wydania, tytuł pracy napisany kursywą, nazwę wydawcy, miejsce wydania. Przykład:
Artykuł: Besala J., 2002, Żywioły sterują historią. „Focus” nr 4(79).
Książka: Tyrała P., 2001, Zarządzanie kryzysowe. Wydawnictwo PWE, Toruń.
Rozdział w książce: Berliński T., 2000, Różnorodność postrzegania zagrożeń, [w:] Tyrała P. (red.), 2000, Zarządzanie bezpieczeństwem. Wydawnictwo Profesjonalnej Szkoły Biznesu, Kraków.
Dokument: Strategia rozwoju energetyki odnawialnej, 2000, Ministerstwo Środowiska, Warszawa.
11. Teksty powinny być przygotowane tak starannie, aby mogły być drukowane bez zmian, z wyjątkiem rutynowych poprawek edytorskich.
1. Struktura tomu składanego do publikacji w wydawnictwach KPZK PAN (seria: Studia) każdorazowo jest uzgadniania w trybie konsultacji indywidualnym i bieżących z Redakcją.
Wymogi jakościowe i standardy etyczne
W trosce o dochowanie najwyższych standardów redakcyjnych oraz w celu zapobieżenia nierzetelności w publikacjach naukowych określanych jako tzw. „ghostwriting”[1] i „guest authorship”[2] redakcja wydawnictw naukowych KPZK PAN wymaga od autorów ujawniania informacji o podmiotach przyczyniających się do powstania publikacji (wkład merytoryczny, rzeczowy, finansowy etc.). W tym celu zobowiązuje się autorów do zachowania następujących standardów podczas przygotowywania tekstów składanych do publikacji w Biuletynie KPZK PAN i Studiach KPZK PAN, oraz serii Studia Regionalia KPZK PAN:
• W przypadku publikacji naukowych, które nie zostały wykonane samodzielnie, tzn. opracowano je we współautorstwie, bądź z wykorzystaniem pomocy wyspecjalizowanego podmiotu (osoby fizycznej lub prawnej), w końcowej części pracy (w punktach: „podziękowania”, „afiliacje autorów”) należy zawrzeć notę, w której ujawniany jest wkład poszczególnych autorów (współautorów) w powstanie publikacji (artykułu, monografii). Oznacza to konieczność podania ich afiliacji oraz kontrybucji, tj. informacji kto jest autorem koncepcji, założeń, zastosowanych metod, protokołu itp., wykorzystywanych w toku pracy badawczej – przygotowywania publikacji; główną odpowiedzialność ponosi autor zgłaszający manuskrypt.
• Autor/ współautorzy podają ponadto informację o ewentualnych źródłach finansowania publikacji, wkładzie instytucji naukowo-badawczych, stowarzyszeń i innych podmiotów w opracowanie publikacji („financial disclosure”).
Redakcja wydawnictw naukowych KPZK PAN informuje, iż wszelkie przejawy nierzetelności naukowej, zwłaszcza łamania i naruszania zasad etyki obowiązujących w nauce, w tym wykryte przypadki „ghostwriting”, „guest authorship” będą dokumentowane i oficjalnie demaskowane, włącznie z powiadomieniem odpowiednich podmiotów (instytucje zatrudniające autorów, towarzystwa naukowe, stowarzyszenia edytorów naukowych itp.).
Przypisy:
[1] Z „ghostwriting” mamy do czynienia wówczas, gdy ktoś wniósł istotny wkład w powstanie publikacji, bez ujawnienia swojego udziału jako jeden z autorów lub bez wymienienia jego roli w podziękowaniach zamieszczonych w publikacji.
[2] Z „guest authorship” („honorary authorship”) mamy do czynienia wówczas, gdy udział autora jest znikomy lub w ogóle nie miał miejsca, a pomimo to jest wykazywany jako autor/współautor publikacji.
en
pl
