Stanowisko mistyki w kwestii języka tkwi w polu napięć między fundamentalną niemożnością wyrażenia istoty Boga w medium języka a nakazem, względnie potrzebą, mówienia o niej. W przestrzeni pomiędzy rozciąga się mistyczne milczenie jako paradoksalny, ale efektywny sposób komunikowania i poznania. W zależności od poszczególnych mistyków, których wybór od średniowiecza do baroku został w tekście przedstawiony, otrzymuje ono ponadto różne dodatkowe aspekty.
Niniejszy artykuł podejmuje analizę i interpretację tekstu prozatorskiego "Vor der Zunahme der Zeichen" autorstwa młodego niemieckojęzycznego autora, który jako dziecko zmuszony był do ucieczki przed wojną domową w Sri Lance. Zasadniczym punktem analizy jest kontyngentyzm znaków językowych (takich jak ojczyzna, pochodzenie, język ojczysty, tożsamość), który wynika z doświadczenia ucieczki, emigracji oraz życia w zglobalizowanym i owładniętym przez media elektroniczne świecie. Szczególną rolę w powieści odgrywa również refleksja nad wpływem doświadczenia śmierci na język literacki i na jego funkcję poznawcza i komunikatywną.
Praca jest próbą pokazania, w jaki sposób pojęcie acqua (woda) jest konceptualizowane we włoskim dyskursie perswazyjnym dotyczącym zdrowia i urody współczesnych kobiet. Przeprowadzone badania, oparte głównie na pojęciu obrazowania w języku (Langacker) i językowym obrazie świata (Bartmiński), ujawniają szereg aspektów semantycznych i aksjologicznych związanych z analizowanym pojęciem. Na uwagę zasługuje również wartościowanie wody, gdyż pojęcie to w języku generalnie ma neutralny charakter, natomiast w analizowanym korpusie nabiera cech zarówno negatywnych jak i pozytywnych.
Vesre jest zjawiskiem językowym, które do niedawna było przedmiotem nielicznych badań. Jest to spowodowane między innymi tym, iż bardzo często formy utworzone w ramach vesre należą do języka mówionego, przez co w źródłach leksykograficznych są one pomijane. Co więcej dość często ten mechanizm słowotwórczy jest kojarzony wyłącznie z argentyńskim wariantem języka hiszpańskiego, podczas gdy jest on również używany w innych miejscach Hispanoameryki. Toteż w niniejszej pracy analiza jest skoncentrowana na innym państwie tj. Peru, gdzie użycie vesreizmów jest niemałe. W celu ich opisania zgromadzono dane zaczerpnięte z istniejących słowników oraz innych źródeł na temat peruwiańskiego vesre. Dane te poddane są analizie formalnej, która oparta jest z jeden strony na założeniach, które zostały sformułowane w poprzednich pracach na temat argentyńskiego vesre, a z drugiej strony, mimo że są one niepełne, na informacjach leksykograficznych.
Terminologia jest kluczowa w komunikacji specjalistycznej, a tym samym również w zapewnieniu jakości tłumaczenia. Aby dostarczyć tłumaczenie najwyżej jakości istotne jest, aby terminy pojawiające się w dyskursie specjalistycznym były zbierane, przechowywane i zarządzane przy pomocy baz danych terminologicznych. W artykule podejmę próbę zdefiniowania „jakości” w odniesieniu do baz danych terminologicznych oraz próbę określenia metodologii i kryteriów oceny danej bazy terminologicznej w kontekście jej jakości (wiarygodności).
Artykuł analizuje część wyników masowego badania przeprowadzonego w ramach projektu Fundacji Volkswagen na temat sytuacji językowej w Ukrainie i Federacji Rosyjskiej. Celem badań było ustalenie, w jakim stopniu polityka językowa w sferze mediów masowych i kultury spełnia oczekiwania obywateli Ukrainy. Podkreśla to regionalne podejście do strategii polityki językowej: zachodnia część kraju preferuje język ukraiński, część południowa preferuje język rosyjski, a centrum i północ zajmują pozycje pośrednie.
“Szkoła cnót, uprzejmości, miłości”: seria powieści wydawnictwa Salani jako wzór tekstu dla kobiet “Nowych Włoch” – Kobieta widziana jako osoba odpowiedzialna za wychowanie obywateli/dzieci w Zjednoczonych Włoszech staje się celem działań edukacyjnych powierzonych branży wydawniczej. Językowej oraz pragmatycznej analizie została tutaj poddana Kolekcja Salani, która reprezentuje symboliczny przykład wydawanej w odcinkach powieści: autor ukrywa siebie w tekście tak samo jak wydawca w odbiorcy; powieść służy tutaj do przekazania przy pomocy przystępnego języka wzorowanego na odmianie toskańskiej jedynego słusznego przykładu postawy i zachowania.
Dialog w klasie: strategie nauczania i ich postrzeganie przez studentów – Celem artykułu jest przedstawienie wyników badania ankietowego stanowiącego przykład zastosowania tzw. Głosu Studenta, czyli podejścia pedagogicznego zmierzającego do optymalizacji procesu nauczania. W pierwszej części przedstawione zostały trzy zgadnienia tworzące ramę teoretyczną: (1) nauczanie języka włoskiego na poziomie akademickim w Polsce, (2) współczesne trendy metodologiczne stosowane w klasie oraz (3) Głos Studenta jako narzędzie zapewniające bardziej skuteczne planowanie działań dydaktycznych. W drugiej części, przybliżono wyniki ankiety przeprowadzonej wśród studentów uczących się języka włoskiego na Wydziale Lingwistyki Stosowanej oraz omówiono ich przydatność w procesie nauczania i uczenia się.
Między ekspresjonizmem a eksperymentalizmem: Mario Monicelli i Festa Pasquale Campanile – Celem tego badania jest skupienie się na zjawisku językowego eksperymentalizmu we włoskim kinie oraz analiza języków występujących w czterech filmach: średniowiecznego włoskiego, mieszanki włoskich dialektów, łaciny i języków barbarzyńskich, w The Incredible Army of Brancaleone oraz Brancaleone at the Crusades (reż. M. Monicelli) oraz języka prehistorycznego w filmach Kiedy kobiety miały ogony i Kiedy kobiety straciły ogonki (reż. P. Festa Campanile)
Materiał językowy o niejednoznacznym zakwalifikowaniu składniowym w korpusie blogów – Artykuł stanowi przegląd zjawisk składniowych napotkanych w korpusie postów zaczerpniętych z włoskich blogów historycznej już platformy Splinder, które dotyczą elementów realizujących połączenia międzyzdaniowe w obrębie zdania złożonego. W szczególności uwaga skupia się na tych przypadkach, które mają znaczenie strukturalne, ponieważ mieszczą się w pośredniej przestrzeni między autonomią a integracją syntaktyczno-semantyczną. Dokładniej rzecz ujmując, koncentruje się na przypadkach ułomnego z puntu widzenia normy języka włoskiego zakodowania relacji pomiędzy zdaniami w obrębie wypowiedzeń złożonych.
Artykuł przedstawia w jaki sposób różne metody nauczania i uczenia się języków obcych wykorzystują nowoczesne technologie. Każda metoda jest innowacyjna, a także w pewnym sensie rewolucyjna. Stosunkowo łatwo można określić, które technologie są wykorzystywane w ramach nowoczesnych metod nauczania. Kwestia ta nie jest jednak tak oczywista w przypadku metod tradycyjnych. Jednakże w świetle wyników badań okazuje się, że odpowiednie zastosowanie nowych technologii może wpływać pozytywnie na skuteczność procesu uczenia.