ARGUMENTUM
Investigantur operum loci, ex quibus pateat, qualem se Isocrates lectoribus et auditoribust ostendere velit.
ARGUMENTUM
Auctrix scrutatur dodecasyllabos Cassiae et aliorum poetarum eius aevi.
ARGUMENTUM
In hac dissertatiuncula auctrix de Cassiae, monachae doctae, saeculo nono p.Ch.n. in civitate Byzantio viventis, poesi scribit. Verba docent, exempla trahunt – ea sententia in Cassiae tropariis, id est hymnis matutino aut vesperis cantatis, optime illustrata est. Verbis poeticis Cassia sanctorum exempla demonstrat, qui conversio-nem paenitentiamque fideles docent et pro eorum salute apud Deum orare possunt.
ARGUMENTUM
Hic Polonice vertuntur nonnulli hymni in sanctorum honorem Cassiae, abbatissae Byzantinae, quae saeculo nono vivebat, adscripti.
ARGUMENTUM
Hic Polonice vertitur Catulli carmen 33 (O furum optime balnerariorum…).
ARGUMENTUM
Epigrammata quaedam ex Martialis libris XIII (Xenia) et XIV (Apophoreta) Polonice versa et commentario instructa.
ARGUMENTUM
Auctor demonstrat versionem Cochanovianam hymni Sapphici ad Venerem directi fretam esse editione Henrici Stephani Parisiis anno 1556 impressa. Quicumque abhinc voluerit id carmen Latinum commentario instruere, hoc memoria tenere debebit.
ARGUMENTUM
Polonice vertitur commentarioque instruitur clarissima inscriptio hieroglyphica incisa in columna, quam erexit Ptolemaeus anno 311 a.Chr.n.
ARGUMENTUM
Id, quod Agathias dicit de septem neo-Platonicis philosophis in aula Chosrois I hospitio acceptis, monstrat permagnam morum imperii Byzantini et Persici discrepantiam ignorantiamque mutuam.
ARGUMENTUM
Inde ab anno 1945 Stephanus Srebrny (1890–1962), eximius antiquitatis atque rerum theatralium scrutator, conabatur efficere, ut Aeschyli fabulae ab eo Polonice redditae publici iuris fierent. Epistulae, quas hac de re misit ad officinam editoriam et quas ab ea recepit, in Bibliotheca Universitatis Thoruniensis Nicolao Copernico dicatae collectae, monstrant, quam difficiles fuerint ii conatus. Liber impressus est demum anno 1952.
ARGUMENTUM
Explorantur responsa a praeceptoribus, qui annis 2009–2016 linguam Latinam, e lyceis tunc paene evanescentem, docebant, data ad quaestiones, quo animo discipuli eam linguam tractarent et quomodo id penderet ex eorum familiarum cultu atque humanitate.
ARGUMENTUM
Censura libri Iacobi Howland, cui titulus est Glauconis fata.
ARGUMENTUM
Censura quattuor vitarum Platonis, ab Apuleio, Olympiodoro, auctore anonymo et Diogene Laertio conscriptarum, quas Polonice nuper reddidit Casimirus Pawłowski.
ARGUMENTUM
Censura libri, quem Casimirus Pawłowski scripsit de Alcinoo et de Platonismo, qui a historicis philosophiae medius appellatur.
ARGUMENTUM
Censura primi libri Bibliothecae historicae Diodori Siculi de Aegypto narrantis, nuper a Margarita Wróbel Polonice redditi.
ARGUMENTUM
Censura Facetiarum libri Poggiani ab Inga Grześczak Polonice versi.
ARGUMENTUM
Censura libri Marci Węcowski, in quo disceptatur, quo primum consilio ostracismus ab Athensiensibus institutus sit.
ARGUMENTUM
Hic Philippus Taterka respondet Martino Janus, qui in volumine „Maeandri” anno MMXVIII edito Manethonis fragmenta ab eo Polonice reddita recensuit.
ARGUMENTUM
Spectaculum a Ioanne Klata anno 2018 Gedani factum describitur a femina antiquitatis atque rerum theatralium perita, quae directorem adiuvit in Troadis Euripideis nostris temporibus aptandis.
ARGUMENTUM
Universitatis Varsoviensis professor Vladimirus Lengauer, rerum gestarum atque religionis Graecae scrutator clarissimus, narrat Andreae Gillmeister et Hadriano Szopa de suis studiis iuvenilibus et de via, quae eum ad hodiernas investigationes duxerit.
1. W „Meandrze” zamieszczane są wyłącznie oryginalne, niepublikowane artykuły, tłumaczenia, utwory literackie, recenzje i wspomnienia. Prosimy o nadsyłanie tekstów na adres redakcji w postaci elektronicznej, jako załącznik do wiadomości e-mail. Przyjmiemy jednak materiały w każdej formie. W przypadku greki sugerujemy użycie czcionki Unicode. Redakcja nie zwraca nadsyłanych materiałów. Wszystkie prace naukowe zamieszczane w „Meandrze” podlegają recenzji zewnętrznej, wszystkie materiały są publikowane po gruntownym opracowaniu redakcyjnym. Proces recenzji jest opisany szczegółowo na stronie https://journals.pan.pl/meander/. Autor otrzymuje egzemplarz autorski „Meandra” i wersję elektroniczną swojej publikacji (plik pdf). Przypominamy o konieczności podania adresu do korespondencji z autorem (sugerujemy adres e-mail).
2. Tekst główny powinien być pisany czcionką Times New Roman, wielkość 12 pkt z interlinią 1,5. Cytaty z opracowań powinny być zawarte w cudzysłowie, słowa obcojęzyczne i cytaty łacińskie wewnątrz tekstu zaznacza się kursywą, greckie nie wymagają dodatkowego wyróżnienia. Obszerniejsze cytaty (łacińskie, greckie i tłumaczenia) należy umieścić w osobnym akapicie, zapisanym mniejszą czcionką (bez cudzysłowu). Przypisy powinny znajdować się pod głównym tekstem. W głównym tekście należy unikać skrótów i cyfr. Prosimy o dołączenie zwięzłych streszczeń i słów kluczowych po polsku oraz angielsku. Dołączenie streszczenia po łacinie mile widziane.
3. Adresy bibliograficzne powinny być zawarte w przypisach w następującej formie:
Th. A. Schmitz, Moderne Literaturtheorie und antike Texte. Eine Einführung, Wissenschaftliche Buchgesellschaft, Darmstadt 2002, s. 126–154.
M. Cary, H. H. Scullard, Dzieje Rzymu. Od czasów najdawniejszych do Konstantyna, przeł. J. Schwakopf, t. II, Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa 1992, s. 424–440.
K. Kumaniecki, Nad prozą antyczną, [w:] O sztuce tłumaczenia, oprac. M. Rusinek, Wrocław 1955, s. 99–109.
M. Campbell, Three Notes on Alexandrine Poetry, Hermes 102, 1974, s. 38–46.
Nazwę wydawnictwa można pominąć w przypadku książek wydanych ponad 50 lat temu. Należy unikać skrótów „n.”, „nn.”, precyzyjnie określając przedział stron lub wersów. Odnośniki do już zacytowanych wcześniej publikacji powinny mieć następującą postać: Campbell, op. cit., s. 42. Zamiast „op. cit.” należy podać skrócony tytuł, jeśli pojawiły się wcześniej odnośniki do więcej niż jednej pracy tego samego autora. Na końcu artykułu należy dołączyć bibliografię, wyliczającą wszystkie prace przywołane w przypisach.
4. Odnośniki do autorów starożytnych powinny być podane w rozsądnie skróconej formie, w sposób ogólnie przyjęty:
Hom. Il. I 1; Pind., fr. 58 Snell-Maehler; Soph. Oed. Col. 103; Pl. Men. 70 b – 73 c; Aristot. Metaph. IV 1007 a 21–26; Cic. De or. III 93–95; Quint. Inst. VIII 6, 44.
"MEANDER" online
Baza CEEOL (do 2016 roku, nieuaktualniana):
http://www.ceeol.com/search/journal-detail?id=1030
W Bazie Czasopism Humanistycznych i Społecznych Muzeum Historii Polski dostępne są spisy treści z lat 1946-2008:
http://www.bazhum.pl/bib/journal/290/
Facebook: