Nauki Humanistyczne i Społeczne

Wiadomości Numizmatyczne

Zawartość

Wiadomości Numizmatyczne | 2022 | Rok LXVI

Abstrakt

The present article is a short and very preliminary report about the Hellenistic coins found during excavations conducted by the team of the Institute of Archaeology, Jagiellonian University at the agora of the ancient Nea Paphos in 2011–2019. The first archaeological research at the agora had been conducted in the late 1960s and 1970s by Kyriakos Nicolaou. The Jagiellonian University team, led by Ewdoksia Papuci-Władyka started to explore the agora area in 2011. There were at least 480 coins and coin flans found during the Polish excavations. Great part of them are minted in the Hellenistic Period. The group consists mainly of Ptolemaic coins (over 67%), but includes also Cypriot bronzes of the Zeus/Zeus type (20.5%), coins of Syro-Palestinian region (Seleucid, Hasmonean rulers – over 6%), Macedonian-Antigonid issues (3.8%), the coins from south-eastern Aegean and Asia Minor (1.6%) as well as others. Some preliminary observations concerning chronology and structure of the finds are presented.
Przejdź do artykułu

Autorzy i Afiliacje

Jarosław Bodzek
1
ORCID: ORCID

  1. Institute of ArchaeologyJagiellonian, University in Kraków, Gołębia 11, PL 31–007 Kraków, Poland

Abstrakt

The paper examines how Roman emperors used coins and medallions during the 3rd-century crisis to promote the dynastic ideologies and succession policies of the ruling house. Roman numismatics expands our knowledge of the nuances of dynastic politics. The keystone was the emperor; it also concerned the figures of empresses, heirs and ancestors. The analysis of numismatic evidence shows the mechanisms of constructing an image of dynastic unity, harmony in the imperial family, and succession stability in the Roman Empire.
Przejdź do artykułu

Autorzy i Afiliacje

Agata A. Kluczek
1
ORCID: ORCID

  1. Faculty of Humanities, Institute of History, University of Silesia in Katowice, Bankowa 11, PL 40–007 Katowice, Poland

Abstrakt

This article discusses finds of Roman coins made during excavations in Novae (Bulgaria), by the University of Warsaw’s Research Center on the Antiquity of Southeastern Europe. Novae is a Roman legionary camp in the province of Moesia, associated mainly with the Legion I Italica. However, the camp was built by the Legion VIII Augusta. The article analyzes the coin finds from 60 years of excavations at this archaeological site, coming from the area of the so-called sector IV and sector XII. Sector IV is mainly the Legion I military hospital ( valetudinarium), while Sector XII is referred to as the Legion VIII cohort barracks area. The aim of the article is to present a model of the circulation of Roman coins in the areas of legionary camps on the lower Danube.
Przejdź do artykułu

Autorzy i Afiliacje

Renata Ciołek
1
ORCID: ORCID

  1. Faculty of Archaeology, University of Warsaw, Krakowskie Przedmieście 26/28, PL 00–927 Warsaw, Poland

Abstrakt

The aim of this paper is to make us aware of the limits of the numismatic documentation of Northern and Eastern Europe during the Early Middle Ages/the Viking Age. The sheer mass of material – almost 900,000 coins are recorded from finds along with numerous non-monetary silver artefacts – may induce us to think that everything is documented already, but at a closer scrutiny, this turns out to be wrong. Some regions and periods and some find categories are well covered by the material, others not. The paper presents a series of cases where a new find, a new technology (e.g. metal detector), a new methodological approach (e.g. die studies) or simply a more detailed study of the material brought new and unexpected insights. Some of the cases concern the coin production, others the coin circulation. Going beyond numismatics seen in isolation, the results inform us about the economic, political and social structures of the past society and thus highlight the contribution of numismatics to the study of history. In turn, these knowledge break-throughs open new paths of research and, significantly, make us aware of potential similar parallel cases of not yet recognized insights. This will help us to guide future research. In some cases, it would even be safe to extrapolate from the specific innovative case study to more general assumptions. In particular, the paper highlights danger of drawing conclusions from absence of evidence. Several examples are presented where the supposed lack of finds or of coin production turned out to be the result of inadequate research methods or technologies for finding the material in the ground. In other cases, the hazard of the discovery of a hoard changed the situation from absence or scarcity to abundance overnight. If conclusions are to be draw from absence of evidence, a minimum requirement would be to check that adequate research methods have been applied in order to ascertain that the absence is real and not the result of present day factors.
Przejdź do artykułu

Autorzy i Afiliacje

Jens Christian Moesgaard
1
ORCID: ORCID

  1. Department of Archaeology and Classical Studies, Stockholm University, SE 106 91 Stockholm, Sweden

Abstrakt

Modern archaeological research uses physico-chemical methods to answer questions beyond the scope of the conventional historian’s workshop. This applies to research on the borderline of fields, including material research into the elemental and isotopic composition of artefacts. The results of such analyses make it possible to address issues relating to the distribution of raw materials and the technology of artefact production. The paper discusses the SEM-EDS and LA-ICP-QMS micro-analysis methodology, addressing the limitations that result from the specification of techniques and the state of preservation of archaeological artefacts due to corrosion processes and conservation treatment. We present the preliminary results of technological research and provenance study of early medieval objects made of silver alloys, considered by typological group, i.e. coins, cake, and jewellery. Two hundred objects were analysed, revealing clear evidence for the use of remelted dirhams as the main source of raw material. The results of the research allowed for a material description of the phenomenon of the existence of cores in cross denarii, distinguishing two types of cores: based on copper and brass. In the case of jewellery, the research provided evidence for technological distinction, indicating the use of copper-based solders, as well as tin- and lead-based dolders, which have analogies in goldsmithing material from the Czech Republic. Recipes based on the marked composition are described in ancient sources. Silver cakes, on the other hand, can be divided into three extraction groups related to the degree of purification of the raw material. The preliminary results indicate that these objects were made of Asian dirhams and native lead, perhaps as an additive in the cupellation process.
Przejdź do artykułu

Autorzy i Afiliacje

Ewelina Miśta-Jakubowska
1
ORCID: ORCID

  1. National Centre for Nuclear Research, Andrzeja Sołtana 7, PL 05–400 Otwock, Poland

Abstrakt

The reign of Bolesław I the Brave has for many years been very popular among historians and numismatists. The political history of his rule is at the centre of the research of the first one, and the history of his coinage of the latter. On the other hand, much less attention is paid to the fiscal and prestigious-symbolic contexts of the circulation of bullion, which at the turn of the 10th and 11th centuries consisted almost exclusively of imported coins and silver in a non-monetary form, mainly jewellery. This raises many questions: how did access to luxury goods affected the exercise of power? What equivalents and under what circumstances were foreign coins purchased? How did the desire to take control of the silver distribution networks between Meissen, Prague and Kiev in the first decades of the 11th century directed Bolesław’s expansion? Methodologically, the article combines the analysis of the hoards with the interpretation of written sources.
Przejdź do artykułu

Autorzy i Afiliacje

Dariusz Adamczyk
1
ORCID: ORCID

  1. Deutsches Historisches Institut Warschau, Pałac Karnickich, Aleje Ujazdowskie 39, PL 00–540 Warsaw, Poland

Abstrakt

The starting point for this text was the publication of a coin, assigned to Bolesław I the Brave (992–1025), Prince of Poland, with the name BOLEZLAV and a two-side representation of a chapel (Grossmanová, Matejko-Peterka, Kašparová 2018; Fig. 4). It is currently stored in the Moravian Museum in Brno. This coin has been known in the literature since the mid-19th century (Cappe 1850). Former researchers assigned it either to Boleslav III in the Bohemia (Cappe 1850; Hanka 1856) or to Bolesław I the Brave in Poland (Stronczyński 1884; Fiala 1895; Gumowski 1939). Newer researchers ignored it completely, suspecting that it was some kind of imitation or contemporary falsification. However, its authenticity is supported by the fact that it was originally in the collection of H. Dannenberg. Finally, the matter was decided by the publication in the auction catalogue (Warszawskie Centrum Numizmatyczne, Auction no. 67, item 132) of a coin minted on one side with the same die as the coin from Brno (Fig. 5). This allows us to postulate the existence of a new fourth die-chain in the coinage of Bolesław I the Brave (Fig. 6).
Przejdź do artykułu

Autorzy i Afiliacje

Stanisław Suchodolski
1

  1. em., Institute of Archaeology and Ethnology, Polish Academy of Sciences, Al. Solidarności 105, PL 00–140 Warsaw, Poland

Abstrakt

This article presents discoveries of new types of coins that can be assigned to the oldest Polish coinage. In case of the PRINCES POLONIE die-chain, it was possible to identify one new die, in an extremely barbaric style, which once again shows that there is no uniform style to the oldest Polish coins and that there was chaos in Bolesław I the Brave’s coinage. In the case of the second – .VIDV die-chain as many as seven new dies have been revealed. Detailed analysis shows that the coins produced with these dies were not necessarily produced at the same time, and that production could have lasted up to several years. The newly revealed dies do not solve the problem of the attribution of denarii with the .VIDV inscription, but their ascription to the coinage of Bolesław I the Brave or Mieszko II is very likely.
Przejdź do artykułu

Autorzy i Afiliacje

Mateusz Bogucki
1
ORCID: ORCID

  1. Institute of Archaeology and Ethnology, Polish Academy of Sciences, Al. Solidarności 105, PL 00–140 Warsaw, Poland

Abstrakt

This article concerns the discovery of traces on coins that demonstrate the recycling of dies used to strike Bolesław III Wrymouth’s bracteates. They are the oldest Polish coins made using this technique. These allow us to establish the relative chronology of coins of both types and to provide evidence of a common mint origin, contributing to the wider discussion over the nature of the issue of bracteates. Thanks to this, it can be shown that as long as a coin with traces of an older design remains unique, it is equally possible to interpret it as either an overstrike or a secondary use of a die with newly engraved content.
Przejdź do artykułu

Autorzy i Afiliacje

Grzegorz Śnieżko
1
ORCID: ORCID

  1. Institute of Archaeology and Ethnology, Polish Academy of Sciences, Al. Solidarności 105, PL 00–140 Warsaw, Poland

Abstrakt

Leaf-thin bracteate coins were minted for several hundred years during the Middle Ages. The existence of hundreds of small independent currency areas with their own mints in central, eastern and northern Europe and the strong link between bracteates and periodic recoinage explain the large number of bracteate types. A special minting technology linked to goldsmithing technology was required to produce the bracteates. A soft material was placed under a flan, and the motif was created by bending the flan rather than pressing the motif into the flan. This study analyzes how bracteate technology could save costs in the minting procedure compared to traditional coinage technology. The bending characteristic of the bracteates together with the flat hammering of old bracteates imply that the size of the flan remained almost unchanged after recurrent overstrikes. Thus, the bracteate technology saved one of the costliest steps in the minting procedure: the time-consuming production of the flan. In contrast, overstriking of biface coins using the traditional coin technology could only be performed a few times, since it caused a stepwise thinner and larger flan. The latter phenomenon explains the existence of biface half-bracteates.
Przejdź do artykułu

Autorzy i Afiliacje

Roger Svensson
1
ORCID: ORCID

  1. The Research Institute of Industrial Economics (IFN), P.O. Box 55665, SE–10215 Stockholm, Sweden

Abstrakt

In the 14th century, copper coins of Galician Ruthenia were minted at the Lviv mint, most of which can be easily attributed to dated issuers. However, among them there are coins of two types that arouse controversy. These are variants with a crown on both sides of the coin ( crown/crown type) and a coin with two initials ( K/crowned L type). Almost all researchers, with the exception of perhaps only Borys Paszkiewicz, date the coins of the crown/crown type to the period before 1370, when the Polish King Casimir III the Great ruled in Galician Ruthenia. The analysis of the dies and die-chains presented in the present article allow us to attribute the coins to Louis of Hungary and refer their issue to the years 1378–1382, as suggested by B. Paszkiewicz. So far, coins of the K/crowned L type were dated to the years of the reign of Louis of Hungary. However, the analysis of the material from hoards and the shape of the punch with letter L indicate that they were minted during the interregnum in Lviv, i.e. between the end of 1370 (the date of King Casimir’s death) and October 1372 (when Władysław Opolczyk, who was appointed the governor of the Hungarian king, Louis in Galician Ruthenia, arrived in Lviv).
Przejdź do artykułu

Autorzy i Afiliacje

Andriĭ Kryzhanivs’kyĭ
1
Oleg Bazar
2
Vasyl’ Pavliv
1

  1. independent researcher, Lviv, Ukraine
  2. independent researcher, Kyiv, Ukraine

Abstrakt

This article deals with the issue of King John Casimir’s copper shillings struck in 1659–1666, emerging from the analysis of the structure of large shilling hoards in relation to the contents of mint reports. It was conducted on the basis of representative, newly-described finds from Idźki-Wykno and Rokitno, as well as previously published deposits, encompassing more than 59,000 coins. On this basis, the global production volume of shillings was estimated along with the share of individual mints. These values prompt a response to the accusations of mintage abuse levelled against Tytus Livius Boratini. However, another premise emerged from the initial analysis of false shillings that helps to date hoards of copper shillings.
Przejdź do artykułu

Autorzy i Afiliacje

Tomasz Markiewicz
1
ORCID: ORCID

  1. National Museum in Lublin, Zamkowa 9, PL 20–117 Lublin, Poland

Abstrakt

The author summarizes the origin and development of the thaler since its emergence in Central Europe in the 1520s to the general spread of the term “thaler” for large silver coins in the 1540s as well as the attempts to replace the thaler with another type of coin in the Roman-German Empire under the Second and Third Imperial Coin Order. The year 1566 was a major turning point. The “imperial thaler” was redefined in metrological terms and the collection of custom duties in the North Sea straits was regulated, which (instead of gold coins) continued to be collected in silver thalers. This move spurred the expansion of the thaler coins in those countries of continental Europe that used the North Sea trade route. At that time, the thaler also became the equivalent for mutual conversions of the most important monetary systems. This is evidenced by the exchange rates from the end of the 16th century from Hamburg. In them, the ”imperial thaler” serves as a tool for the mutual conversion the seven major currencies used in the North Sea and Baltic trade areas (the Lübeck mark, the Hamburg pound, the Antwerp pound, the Amsterdam pound, the imperial Rhine gulden, the Lisbon milreis and the Polish gulden).
Przejdź do artykułu

Autorzy i Afiliacje

Petr Vorel
1
ORCID: ORCID

  1. Faculty of Arts and Philosophy, University of Pardubice, Studentská 95, CZ 532 10 Pardubice, Czech Republic

Instrukcja dla autorów

Wskazówki dla PT. Autorów „Wiadomości Numizmatycznych”

Wszystkich PT. Autorów bardzo prosimy o stosowanie się do następujących zaleceń, dotyczących przygotowania prac:

Teksty przyjmujemy w postaci zapisu elektronicznego (przesyłka elektroniczna lub płyta CD) w którymś z powszechnie stosowanych programów edytorskich (np. Word lub Star); w przypadku zastosowania jakichkolwiek znaków spoza standardowego zestawu krojów: Arial, Calibri, Courier, Times New Roman, Symbol i Wingdings — niezbędny jest również wydruk papierowy.

● Plikowi powinien towarzyszyć osobny plik w formacie tekstowym zawierający metadane artykułu:

- Tytuł

- Autorzy

- Numer ORCID (z linkiem)

- Afiliacje

- Abstract

- Słowa kluczowe

- Bibliografia.

● Prace (oprócz przeznaczonych do działów znalezisk, recenzji lub kroniki) winny być opatrzone abstraktem (wyjaśniającym w 3-5 linijkach, o czym traktuje praca) i streszczeniem o objętości ok. 10% tekstu pracy. Oba te teksty winny być w języku angielskim bądź przygotowane do przetłumaczenia na język angielski, Na końcu prosimy umieścić przeznaczoną do publikacji informację o miejscu pracy Autora (tzw. afiliację) i adres kontaktowy (najlepiej elektroniczny).

● Nie należy stosować wersalików (oprócz cytatów z inskrypcji), automatycznej numeracji ani wyliczeń, hiperłączy, podkreśleń ani zaznaczeń barwnych oraz dzielenia wyrazów; prosimy też nie używać spacji do wyrównywania i rozmieszczania tekstu. Do konstruowania tabel prosimy używać edytora tabel (a nie tabulatora ani spacji).

● Przypisy umieszczamy u dołu strony (nie w tekście — nie dotyczy analogii katalogowych w opisach monet). W miarę możności ograniczamy się do przypisów bibliograficznych i unikamy komentarzy w przypisach.

● Adresy bibliograficzne w przypisach podajemy w formie tzw. oksfordzkiej (nazwisko autora, rok). Do tej samej formy w miarę możliwości sprowadzamy także cytowania katalogów w opisach monet. Pracę opatrujemy wykazem literatury na końcu. Tam adresy bibliograficzne rozwijamy do formy przyjętej w serii „Biblioteka Narodowa” wydawnictwa Ossolineum.

● W pracach przeznaczonych do publikacji w języku polskim obce alfabety transliterujemy w zapisie bibliograficznym stosownie do zasad Polskiej Normy (np. dla alfabetów słowiańskich PN-ISO 9-2000; zob. http://so.pwn.pl/zasady.php?id=629693); w pracach przeznaczonych do publikacji w językach obcych natomiast prosimy o stosowanie norm transliteracyjnych przyjętych w tych językach; dla języka angielskiego jest to system Biblioteki Kongresu, stosowany w miarę możliwości programu edytorskiego (http://www.loc.gov/catdir/cpso/romanization/).

● W stosunku do dzisiejszych faktów stosujemy aktualne nazwy geograficzne (a nie, np., nazwy rosyjskie miejscowości na obszarach państw posowieckich poza Rosją; dotyczy to również streszczeń obcojęzycznych). Wskazane jest jednak stosowanie przyjętych spolszczeń i tradycyjnych zasad transkrypcji, ale wyłącznie w tekście głównym (nie w zapisie bibliograficznym); prosimy też pamiętać, by każda mniej znana nazwa była raz objaśniona w transliteracji, z podaniem przynależności administracyjnej. W opisie faktów historycznych stosujemy nazwy historyczne (więc Królewiec i Rychbach, a nie Kaliningrad i Dzierżoniów).

Ilustracje powinny stanowić osobne pliki (nie wmontowane w tekst):

● zdjęcia w formacie TIFF, w rozdzielczości co najmniej 300 dpi (najlepiej 600), na białym tle; druk jest czarno-biały;

● rysunki (szkice sytuacyjne, mapki) nie powinny być większe niż format druku jednej strony (12,5×19 cm).

● Ilustracje winny być opatrzone podpisami i oznaczone w tekście jako „ryc.”

PT. Autorów działu „Znaleziska” upraszamy o stosowanie komunikatów — tak dalece, jak to możliwe — do następującego schematu:

1. miejscowość, gmina i powiat (w aktualnym podziale administracyjnym!);

2. miejsce znalezienia;

3. data znalezienia;

4. okoliczności, osoba odkrywcy;

5. kontekst archeologiczny (w tym lokalizacja w obrębie grobu);

6. liczba znalezionych monet, razem czy pojedynczo;

7. sposób zabezpieczenia;

8. terminus post quem skarbu;

9. miejsce przechowywania monet;

10. wyliczenie odkrytych monet i możliwych obiektów towarzyszących (prosimy pamiętać o danych metrologicznych, zwłaszcza monet starożytnych i średniowiecznych, identyfikacji mennicy — jeśli mogą być różne — i podaniu analogii katalogowej);

11. ewentualny krótki komentarz.

Ceniona jest zwięzłość, a zawsze mile widziane będą ilustracje monet i szkice sytuacyjne.

Stosowanie się do powyższych zasad przyśpieszy publikację prac w czytelnej i satysfakcjonującej PT. Autorów formie.

Zasady autorstwa i odpowiedzialności:

Prace publikowane w „Wiadomości Numizmatycznych” muszą być podpisane przez osoby, które istotnie są ich autorami i odpowiadają za ich treść. Osoby, których udział w powstaniu zgłaszanej pracy jest znikomy (na przykład ograniczony do udostępnienia materiałów z badań) mogą być wymienione w podziękowaniach, nie mogą jednak figurować jako autorzy. W wypadku wątpliwości redakcja zwraca się z prośbą o określenie udziału w powstaniu pracy poszczególnych osób figurujących jako autorzy. Autorzy powinni też ujawniać w przypisie lub podziękowaniach informacje o osobach i instytucjach, które przyczyniły się do powstania pracy poprzez wkład merytoryczny, rzeczowy lub finansowy. Przypadki nierzetelności naukowej będą dokumentowane i ujawniane.

Autorzy zgłaszając pracę do publikacji oświadczają, że przesłany artykuł jest oryginalny, nie był wcześniej publikowany, a także nie został zgłoszony do innego czasopisma bądź pracy zbiorowej. Odpowiadają również za prawdziwość przekazanych Redakcji „WN” informacji.

Zasady etyki publikacyjnej

Zasady etyki publikacyjnej

Redakcja „Wiadomości Numizmatycznych” stosuje zasady odpowiedzialności i etyki zalecane przez Committee on Publication Ethics (COPE) dla wszystkich stron biorących udział w procesie publikacji i podejmuje wszelkie możliwe środki przeciwko jakimkolwiek nadużyciom.


ODPOWIEDZIALNOŚĆ REDAKCJI

Zasada bezstronności i sprawiedliwości: Przesłane prace są oceniane pod kątem tylko i wyłącznie zawartości merytorycznej, bez względu na rasę, płeć, orientację seksualną, przekonania religijne, obywatelstwo lub ideologię polityczną.

Decyzje o publikacji: Redaktor naczelny jest odpowiedzialny za podjęcie decyzji, który z nadesłanych artykułów powinien zostać opublikowany lub nie. Decyzję o przyjęciu lub odrzuceniu artykułu do publikacji redaktor naczelny podejmuje w oparciu o recenzje, oceniające jego treść, oryginalność, przejrzystość oraz adekwatność do zakresu czasopisma. Przy podejmowaniu decyzji, Redaktor naczelny konsultuje się z redaktorami tematycznymi. Redaktor naczelny jest zobowiązany do przestrzegania obowiązujących przepisów dotyczących zniesławienia, łamania praw autorskich i plagiatu oraz do ponoszenia pełnej odpowiedzialności za decyzje o publikacji artykułów.

Zasada poufności: Członkowie redakcji i Rady naukowej muszą zapewnić, że wszystkie materiały przesłane do publikacji pozostaną poufne na etapie recenzowania. Nie mogą ujawniać żadnych informacji o przesłanym rękopisie nikomu poza autorami, recenzentami, potencjalnymi recenzentami, innymi doradcami redakcyjnymi (np. tłumaczami) i wydawcą.

Ujawnienie i konflikt interesów: Niepublikowane artykuły, ich fragmenty czy materiały w nich zawarte nie mogą być wykorzystywane przez redaktora i redakcję do własnych badań, bez pisemnej zgody autorów.

Utrzymanie integralności dorobku naukowego: Redaktorzy będą strzec integralności opublikowanego dorobku akademickiego, wydając w razie potrzeby poprawki, uzupełnienia i odwołania. Równocześnie redakcja dołoży wszelkich starań by wyłapać niewłaściwe badania i publikacje. Plagiaty i prace opierające się na fałszywych danych są niedopuszczalne. Redaktor powinien podjąć odpowiednie działania, gdy pojawią się zastrzeżenia etyczne do przesłanej pracy lub opublikowanego artykułu. Redakcja zawsze chętnie publikuje poprawki, wyjaśnienia, odwołania i przeprosiny w razie potrzeby.

Wycofanie opublikowanych artykułów: Redaktorzy czasopisma rozważą wycofanie opublikowanej pracy, jeśli: - mają wyraźne dowody, że wyniki są niewiarygodne, albo powstały w wyniku niewłaściwego postępowania (np. sfabrykowanie danych), albo niezamierzonego błędu (np. błędne obliczenia lub błąd eksperymentalny) - wyniki zostały wcześniej opublikowane w innym miejscu bez odpowiedniego odniesienia, pozwolenia lub uzasadnienia (przypadki zbędnych publikacji) - praca stanowi plagiat lub opiera się na nieetycznych badaniach. Powiadomienie o wycofaniu powinno być powiązane z wycofanym artykułem (poprzez umieszczenie tytułu i autorów w nagłówku wycofania), wyraźnie identyfikować wycofany artykuł i wskazać, kto wycofuje artykuł. Zawiadomienia o wycofaniu powinny zawsze zawierać powód (przyczyny) wycofania, aby odróżnić niezamierzony błąd od niewłaściwego postępowania. Wycofane artykuły nie będą usuwane z drukowanych egzemplarzy czasopisma ani z archiwów elektronicznych, ale ich wycofany status zostanie wskazany w sposób możliwie jak najbardziej czytelny.


OBOWIĄZKI AUTORÓW:

Standardy publikowania wyników badań: Autorzy artykułów prezentujących wyniki oryginalnych badań powinni przedstawić dokładny opis wykonanej pracy oraz obiektywne omówienie jej znaczenia. Dane wyjściowe powinny być dokładnie przedstawione w artykule. Artykuł powinien zawierać wystarczająco dużo szczegółów i odnośników, aby umożliwić innym weryfikowanie postawionych tez. Sfabrykowanie, prezentowanie fałszywych lub niedokładnych wyników badań stanowi zachowanie nieetyczne i skutkować będzie odrzuceniem rękopisu lub wycofaniem opublikowanego artykułu.

Oryginalność i plagiat: Autorzy powinni upewnić się, że napisali całkowicie oryginalne prace, a jeśli wykorzystali pracę i/lub słowa innych osób, musi to być wyraźnie oznaczone jako cytat. Plagiaty są niedopuszczalne.

Dostęp do danych: Autorzy mogą zostać poproszeni o dostarczenie surowych danych do przeglądu redakcyjnego, powinni być przygotowani do zapewnienia publicznego dostępu do takich danych i powinni być przygotowani do przechowywania takich danych przez określony czas po opublikowaniu ich pracy.

Publikacja wielokrotna lub równoczesna: Autorzy nie powinni zasadniczo publikować rękopisu opisującego te same badania w więcej niż jednym czasopiśmie. Jednak w wyjątkowych i uzasadnionych przypadkach Redakcja „Wiadomości Numizmatycznych” rozważy publikację tekstu opublikowanego w innym wydawnictwie, o ile było ono skierowane do innego odbiorcy i w innym języku.

Autorstwo: Prace publikowane w „Wiadomości Numizmatycznych” muszą być podpisane przez osoby, które istotnie są ich autorami i odpowiadają za ich treść. Osoby, których udział w powstaniu zgłaszanej pracy jest znikomy (na przykład ograniczony do udostępnienia materiałów z badań) mogą być wymienione w podziękowaniach, nie mogą jednak figurować jako autorzy. W wypadku wątpliwości redakcja zwraca się z prośbą o określenie udziału w powstaniu pracy poszczególnych osób figurujących jako autorzy. Autorzy powinni też ujawniać w przypisie lub podziękowaniach informacje o osobach i instytucjach, które przyczyniły się do powstania pracy poprzez wkład merytoryczny, rzeczowy lub finansowy. Autor zgłaszający pracę do publikacji powinien upewnić się, że w pracy uwzględnieni są tylko właściwi współautorzy oraz, że widzieli oni i zatwierdzili ostateczną wersję pracy i wyrazili zgodę na przesłanie jej do publikacji. Przypadki nierzetelności naukowej będą dokumentowane i ujawniane.

Uznanie źródeł: Autorzy powinni dbać o odpowiednie oznaczenie rezultatów pracy innych badaczy. Wobec tego należy cytować publikacje, z których czerpali informacje i tezy podczas pisania własnej pracy.

Istotne błędy w opublikowanych pracach: Gdy autor odkryje istotny błąd lub nieścisłość we własnej opublikowanej pracy, jego obowiązkiem jest niezwłoczne powiadomienie redaktora lub wydawcy czasopisma oraz współpraca z redaktorem w celu wycofania lub poprawienia artykułu.



OBOWIĄZKI RECENZENTÓW:

Wkład w decyzje redakcyjne: Recenzje naukowe pomagają redakcji w podejmowaniu decyzji redakcyjnych, a także mogą pomóc autorom w ulepszaniu ich pracy.

Terminowość: Każdy recenzent, który czuje się niekompetentny do zrecenzowania zgłoszonej mu pracy lub wie, że terminowe wykonanie recenzji będzie niemożliwe, powinien powiadomić o tym redaktora i wycofać się z procesu recenzowania.

Poufność: Cały rękopis otrzymany do recenzji jest traktowany jako dokument poufny. Nie wolno go pokazywać ani omawiać z innymi osobami, za wyjątkiem osób upoważnionych przez redaktora.

Standardy obiektywności: Recenzje powinny być prowadzone obiektywnie. Krytyka osoby autora jest niewłaściwa. Recenzenci powinni jasno wyrażać swoje poglądy za pomocą odpowiednich argumentów merytorycznych.

Uznanie źródeł: Wszelkie istotne podobieństwa lub powielanie się między ocenianą pracą a jakimkolwiek innym opublikowanym artykułem należy zgłosić redaktorowi. Recenzenci powinni wskazać odpowiednie opublikowane prace, które nie zostały zacytowane przez autorów.

Ujawnianie i konflikt interesów: Informacje lub pomysły uzyskane w wyniku oceny muszą być traktowane jako poufne i nie mogą być wykorzystywane przez recenzenta dla osobistych korzyści. Recenzenci nie powinni podejmować się oceny manuskryptów, w których występują konflikty interesów wynikające ze współpracy lub innych relacji z jakimkolwiek autorem, firmami lub instytucjami zaangażowanymi w pisanie pracy. Autorom przysługuje prawo odniesienia się do recenzenckich uwag krytycznych.

Procedura recenzowania


Procedura recenzowania:

- Wszystkie artykuły naukowe zgłoszone do redakcji „Wiadomości Numizmatycznych” podlegają obustronnie niejawnej recenzji

- Każdy artykuł naukowy oceniany jest przez niezależnych ekspertów w danej specjalizacji

- Redakcja dołoży wszelkich starań, aby wybrać recenzentów, którzy nie mają żadnej zależności służbowej czy prywatnej z Autorem ocenianego tekstu

- Recenzenci zobowiązani są do przedstawienia obiektywnej oceny zgłoszonego artykułu

- Recenzenci zobowiązani są do ujawnienia odkrytych nieprawidłowości, w szczególności wszelkiego rodzaju plagiatów

- Recenzja musi mieć formę pisemną i musi zawierać jednoznaczną ewaluację nadesłanego artykułu

- Recenzenci oceniają czy praca kwalifikuje się do publikacji czy też nie. Podstawą do oceny są następujące kryteria: czy temat jest traktowany w sposób innowacyjny; czy artykuł uwzględnia najnowszą literaturę przedmiotu; czy zastosowana metodologia jest odpowiednia; jaki będzie wpływ artykułu na aktualny stan badań w danej dziedzinie

- Recenzowane artykuły traktowane są jako materiały poufne

- Recenzenci pozostają anonimowi

- Autorzy są zobowiązani do uczestniczenia w procesie recenzyjnym, w szczególności do uwzględnienia lub odniesienia się do sugerowanych poprawek i usunięcia ujawnionych błędów

- Raz w roku w numerze drukowanym „Wiadomości Numizmatycznych” oraz na stronie internetowej redakcja publikuje listę recenzentów współpracujących z czasopismem przy danym numerze


Formularz oceny pracy zgłoszonej do „Wiadomości Numizmatycznych”

Polityka antyplagiatowa


The journal observes the principles of scientific transparency and integrity.
We therefore accept no forms of plagiarism, ghostwriting, or honorary authorship. In order to prevent these, relevant provisions have been included into the agreements signed with authors.
All the articles intended for publication in the journal are screened for plagiarism using the iThenticate software.

Ta strona wykorzystuje pliki 'cookies'. Więcej informacji