Nauki Humanistyczne i Społeczne

Meander

Zawartość

Meander | Vol. 77 (2022)

Abstrakt

Wspomnienie o Sławomirze Wyszomirskim, zasłużonym profesorze filologii klasycznej z Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu. Między jego publikacjami o literaturze greckiej, rzymskiej i nowołacińskiej można znaleźć wydania dzieł nowołacińskich polskich autorów, takich jak greckie i łacińskie wiersze Jeremiasza Wojnowskiego (XVI wiek), który zasłynął twierdzeniem, że odnalazł na ziemiach południowej-wschodniej Polski (obecnie Ukraina) grób Owidiusza.
Przejdź do artykułu

Autorzy i Afiliacje

Marian Szarmach
1

  1. Katedra Filologii Klasycznej, Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu

Abstrakt

Homer wprowadza w różnych miejscach Iliady i Odysei bohaterów zwanych theomachoi – czyli „walczących z bogami” – lub hoi proteroi – „poprzedników”. To pokolenie herosów poprzedza bohaterów wojny trojańskiej i różni się od nich na przykład wykazywaniem nadludzkich zdolności czy tym, że napotyka fantastyczne potwory. Ten artykuł omawia miejsca, w których pojawiają się theomachoi, i ich funkcję w poematach Homeryckich. Autorka dowodzi, że spójne wprowadzanie takich opowieści przez Homera tworzy siatkę analogii między hoi proteroi i bohaterami wojny trojańskiej, która pobudza refleksję odbiorcy nad czynami tych drugich i dokonywanymi przez nich wyborami.
Przejdź do artykułu

Autorzy i Afiliacje

Katarzyna Kostecka
1

  1. Wydział Historii, Uniwersytet Warszawski

Abstrakt

Artykuł omawia cztery polskie przekłady Agamemnona Ajschylosa (pierwszej część trylogii Oresteja) – pióra Zygmunta Węclewskiego, Jana Kasprowicza, Stefana Srebrnego i Artura Sandauera – i w szczególności podejmuje próbę uchwycenia tego, jak tłumacze rozumieją i przedstawiają Klitajmestrę, postać niejednoznaczną i złożoną, która nie mieści się w ramach narzuconych przez społeczeństwo, w którym żyje. Zestawienie czterech tłumaczeń z greckim oryginałem ujawnia różne strategie wybrane przez tłumaczy, które zaświadczają o ich rozumieniu sztuki.
Przejdź do artykułu

Autorzy i Afiliacje

Barbara Bibik
1
ORCID: ORCID

  1. Katedra Filologii Klasycznej, Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu

Abstrakt

Autor stawia tezę, że czasowniki ἀγαπάω i φιλέω, które pojawiają się w Io. 21, 15–17, nie oznaczają dwóch rodzajów miłości – wyższej i niższej – jak dowodzili niektórzy uczeni. Z drugiej strony, są podstawy, by wątpić, że Jan używa tu synonimów wyłącznie ze względów stylistycznych. Kontekstowa analiza rozmowy między Jezusem i Piotrem sugeruje obecność aluzji do ich konwersacji w innym miejscu Ewangelii św. Jana – 13, 31–38 – oraz do podanej przez Jezusa definicji miłości, przytoczonej w Io. 15, 12–14. Dostrzeżenie tych odniesień umożliwia konkluzję, że użycie bliskoznacznych czasowników odzwierciedla schemat ἀγάπη-φίλοι, który można znaleźć w ostatnim z tych passusów.
Przejdź do artykułu

Autorzy i Afiliacje

Sławomir Torbus
1

  1. Instytut Studiów Klasycznych, Śródziemnomorskich i Orientalnych, Uniwersytet Wrocławski

Abstrakt

Esej zestawia epigram Jana Kochanowskiego Do Anny zarazem ze słynnym fr. 31 Voigt Safony, zachowanym w piśmie Pseudo-Longinosa O wzniosłości, oraz utworem 51 Katullusa ( Ille mi par esse). Autor podejmuje próbę określenia, ile dokładnie Kochanowski czerpie z każdego z tych utworów.
Przejdź do artykułu

Autorzy i Afiliacje

Juliusz Domański
1

  1. Instytut Filologii Klasycznej, Uniwersytet Warszawski

Abstrakt

Pracujący na dworze króla Ludwika XIV francuski kompozytor – urodzony we Włoszech – Jean-Baptistte Lully i poeta Philippe Quinault stworzyli razem kilka oper ( tragédies lyriques). Z wyjątkiem późnego okresu współpracy często wykorzystywali jako temat motywy mityczne. Fabuła sześciu oper zaczerpnięta została z Metamorfoz Owidiusza. Artykuł zwięźle przedstawia początki francuskiej opery i wkład Lully’ego oraz Quinaulta w jej powstanie. Głównym przedmiotem zainteresowania jest wpływ Metamorfoz Owidiusza na sześć oper: Kadmos i Hermiona ( LWV 49), Tezeusz ( LWV 51), Izyda ( LWV 54), Prozerpina ( LWV 58), Perseusz ( LWV 60) i Faeton ( LWV 61). Główna różnica między tekstem Owidiusza a librettami tych oper zasadza się na większym skomplikowaniu fabuły przez położenie jeszcze silniejszego nacisku na temat miłości.
Przejdź do artykułu

Autorzy i Afiliacje

Maciej H. Dąbrowski
1
ORCID: ORCID

  1. Legnica

Abstrakt

Artykuł analizuje debaty wokół nauczania języków klasycznych w Polsce w trzech krytycznych chwilach historii Polski: po upadku powstania listopadowego, po odzyskaniu niepodległości w 1918 r. i po drugiej wojnie światowej oraz nastaniu reżimu komunistycznego. We wszystkich tych momentach historycznych troska o miejsce łaciny i greki w systemie szkolnym owocowała podkreśleniem związków między nauczaniem języków klasycznych i kultury klasycznej a wartościami i kulturą Europy Zachodniej.
Przejdź do artykułu

Autorzy i Afiliacje

Barbara Brzuska
1

  1. Instytut Filologii Klasycznej, Uniwersytet Warszawski

Abstrakt

Przed wejściem do Teatru Wielkiego w Poznaniu (wybudowanego w 1910 r.) znajdują się dwie grupy rzeźbiarskie: Liryka, wyobrażona jako młoda kobieta siedząca na lwie, rzeźba Constantina Starcka (1866–1939), oraz Dramat, przedstawiony jako młody mężczyzna z laurowym wieńcem kroczący z lampartem przy boku – autorstwa Georges’a Morina (1874–1950). Oba dzieła nie zostały do dziś przekonująco objaśnione. Autor identyfikuje Lirykę jako Euterpe, muzę poezji lirycznej, a Dramat jako młodego Dionizosa. Para posągów posadowiona przed wejściem teatru naśladuje podobne dzieła sztuki w innych miejscach Europy, takie jak posągi przy Teatro Massimo w Palermo oraz przy Konzerthaus w Berlinie.
Przejdź do artykułu

Autorzy i Afiliacje

Rafał Rosół
1

  1. Instytut Filologii Klasycznej, Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu

Abstrakt

Recenzja nowego polskiego przekładu Chmur Arystofanesa, sporządzonego przez Olgę Śmiechowicz.
Przejdź do artykułu

Autorzy i Afiliacje

Tomasz Mojsik
1

  1. Wydział Historii i Stosunków Międzynarodowych, Uniwersytet w Białymstoku

Abstrakt

Recenzja komentarza do Batrachomyomachii napisanego przez Joela Christensena i Erika Robinsona.
Przejdź do artykułu

Autorzy i Afiliacje

Jakub Zbądzki
1

  1. Instytut Studiów Klasycznych, Śródziemnomorskich i Orientalnych, Instytut Filologii Polskiej, Uniwersytet Wrocławski

Abstrakt

Recenzja nowego przekładu Heroid Owidiusza, dokonanego przez Elżbietę Wesołowską i Monikę Miazek-Męczyńską.
Przejdź do artykułu

Autorzy i Afiliacje

Helena Teleżyńska
1
ORCID: ORCID

  1. Szkoła Doktorska Nauk Humanistycznych, Uniwersytet Warszawski

Abstrakt

Recenzja książki Ewy Wipszyckiej pod tytułem Chrześcijaństwo starożytnego Egiptu.
Przejdź do artykułu

Autorzy i Afiliacje

Przemysław Sołga
1
ORCID: ORCID

  1. Instytut Historii i Archiwistyki, Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie

Abstrakt

Recenzja sporządzonego przez Walentynę Sobol wydania części Diariusza Filipa Orlika za lata 1725–1726. Publikacja pisma jednego z bohaterów ukraińskiej państwowości, powstałego na uchodźstwie, nabiera symbolicznego wymiaru zbiegając się z obroną Ukrainy przed agresją Moskwy.
Przejdź do artykułu

Autorzy i Afiliacje

Myrosław Trofymuk
1
ORCID: ORCID

  1. Katedra Prasy Ukraińskiej, Wydział Dziennikarstwa, Lwowski Uniwersytet Narodowy im. Iwana Franki

Abstrakt

Rozmowa z profesorem Stefanem Skowronkiem (1928–2019), historykiem, archeologiem i filologiem klasycznym, cenionym zwłaszcza jako znawca numizmatyki, o jego edukacji i domu rodzinnym w Przeworsku, o studiach w Uniwersytecie Jagiellońskim i o karierze naukowej.
Przejdź do artykułu

Autorzy i Afiliacje

Stefan Skowronek
Jerzy Ciecieląg
1
Adrian Szopa
1
ORCID: ORCID

  1. Instytut Historii i Archiwistyki, Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie

Abstrakt

Sprawozdanie z uroczyści z okazji odnowienia doktoratu Profesora Mariana Szarmacha, która odbyła się w Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu. Do relacji dołączono wybór tekstów na cześć jubilata. Profesor Szarmach cieszy się uznaniem przede wszystkim jako znakomity badacz literatury greckiej, będący specjalistą w zakresie drugiej sofistyki, oraz nauczyciel, który wywiera głęboki wpływ na wielu badaczy starożytności, którzy mieli okazję go spotkać.
Przejdź do artykułu

Autorzy i Afiliacje

Barbara Bibik
1
ORCID: ORCID

  1. Katedra Filologii Klasycznej, Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu

Abstrakt

W kwietniu 2022 r. w Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu odbyła się uroczystość na cześć Profesora Jerzego Danielewicza, wybitnego badacza literatury antycznej, cieszącego się międzynarodowym uznaniem, z okazji pięćdziesięciolecia jego promocji doktorskiej. Po sprawozdaniu z tego wydarzenia została zamieszczona mowa Profesora Danielewicza, wygłoszona z tej okazji, w której opisuje swoje miejsce w środowisku poznańskich filologów klasycznych w szerszej perspektywie czasowej.
Przejdź do artykułu

Autorzy i Afiliacje

Piotr Stępień
1

  1. Instytut Filologii Klasycznej, Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu

Abstrakt

Krótka relacja z międzynarodowego kongresu poświęconego Plutarchowi, który odbył się w przestrzeni internetowej we wrześniu 2021 r.
Przejdź do artykułu

Autorzy i Afiliacje

Katarzyna Jażdżewska
1

  1. Aarhus Institute of Advanced Studies, Aarhus University

Abstrakt

Opowiadanie na podstawie Salustiusza, w którym wojna z Katyliną jest przedstawiona z punktu widzenia Fulwii, służącej Cyceronowi donosicielki w obozie Katyliny.
Przejdź do artykułu

Autorzy i Afiliacje

Anna Wołosiak-Tomaszewska
1

  1. Gdańsk

Instrukcja dla autorów

WSKAZÓWKI DLA AUTORÓW


1. W „Meandrze” zamieszczane są wyłącznie oryginalne, niepublikowane artykuły, tłumaczenia, utwory literackie, recenzje i wspomnienia. Prosimy o nadsyłanie tekstów na adres redakcji w postaci elektronicznej, jako załącznik do wiadomości e-mail. Przyjmiemy jednak materiały w każdej formie. W przypadku greki sugerujemy użycie czcionki Unicode. Redakcja nie zwraca nadsyłanych materiałów. Wszystkie prace naukowe zamieszczane w „Meandrze” podlegają recenzji zewnętrznej, wszystkie materiały są publikowane po gruntownym opracowaniu redakcyjnym. Proces recenzji jest opisany szczegółowo na stronie https://journals.pan.pl/meander/. Autor otrzymuje egzemplarz autorski „Meandra” i wersję elektroniczną swojej publikacji (plik pdf). Przypominamy o konieczności podania adresu do korespondencji z autorem (sugerujemy adres e-mail).


2. Tekst główny powinien być pisany czcionką Times New Roman, wielkość 12 pkt z interlinią 1,5. Cytaty z opracowań powinny być zawarte w cudzysłowie, słowa obcojęzyczne i cytaty łacińskie wewnątrz tekstu zaznacza się kursywą, greckie nie wymagają dodatkowego wyróżnienia. Obszerniejsze cytaty (łacińskie, greckie i tłumaczenia) należy umieścić w osobnym akapicie, zapisanym mniejszą czcionką (bez cudzysłowu). Przypisy powinny znajdować się pod głównym tekstem. W głównym tekście należy unikać skrótów i cyfr. Prosimy o dołączenie zwięzłych streszczeń i słów kluczowych po polsku oraz angielsku. Dołączenie streszczenia po łacinie mile widziane.


3. Adresy bibliograficzne powinny być zawarte w przypisach w następującej formie:

Th. A. Schmitz, Moderne Literaturtheorie und antike Texte. Eine Einführung, Wissenschaftliche Buchgesellschaft, Darmstadt 2002, s. 126–154.

M. Cary, H. H. Scullard, Dzieje Rzymu. Od czasów najdawniejszych do Konstantyna, przeł. J. Schwakopf, t. II, Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa 1992, s. 424–440.

K. Kumaniecki, Nad prozą antyczną, [w:] O sztuce tłumaczenia, oprac. M. Rusinek, Wrocław 1955, s. 99–109.

M. Campbell, Three Notes on Alexandrine Poetry, Hermes 102, 1974, s. 38–46.

Nazwę wydawnictwa można pominąć w przypadku książek wydanych ponad 50 lat temu. Należy unikać skrótów „n.”, „nn.”, precyzyjnie określając przedział stron lub wersów. Odnośniki do już zacytowanych wcześniej publikacji powinny mieć następującą postać: Campbell, op. cit., s. 42. Zamiast „op. cit.” należy podać skrócony tytuł, jeśli pojawiły się wcześniej odnośniki do więcej niż jednej pracy tego samego autora. Na końcu artykułu należy dołączyć bibliografię, wyliczającą wszystkie prace przywołane w przypisach.


4. Odnośniki do autorów starożytnych powinny być podane w rozsądnie skróconej formie, w sposób ogólnie przyjęty:

Hom. Il. I 1; Pind., fr. 58 Snell-Maehler; Soph. Oed. Col. 103; Pl. Men. 70 b – 73 c; Aristot. Metaph. IV 1007 a 21–26; Cic. De or. III 93–95; Quint. Inst. VIII 6, 44.

Dodatkowe informacje

"MEANDER" online

Baza CEEOL (do 2016 roku, nieuaktualniana):

http://www.ceeol.com/search/journal-detail?id=1030

W Bazie Czasopism Humanistycznych i Społecznych Muzeum Historii Polski dostępne są spisy treści z lat 1946-2008:

http://www.bazhum.pl/bib/journal/290/

Facebook:

Meander

Zasady etyki publikacyjnej


Zasady etyki

Zasady etyki publikacyjnej czasopisma „Meander” są zgodne z Kodeksem Postępowania Komitetu ds. Etyki Wydawniczej (COPE) ( https://publicationethics.org/core-practices).
„Meander” nie pobiera żadnych opłat od autorów.


Autorstwo

Publikujemy wyłącznie oryginalne, niedrukowane wcześniej artykuły, które nie są w trakcie oceny w innym czasopiśmie. Ewentualną zależność zgłaszanej pracy od wcześniejszej publikacji własnego autorstwa należy starannie opisać w odpowiednim przypisie. Należy podać wszystkich autorów proponowanego artykułu wraz z ich afiliacjami – „autorem” w tradycyjnym rozumieniu jest osoba, która w znacznym stopniu wpływa na pomysł, strukturę, założenie, powstawanie i proces pisania artykułu i bierze odpowiedzialność za jego treść (w całości lub za konkretną część).
Jeżeli zgłoszony artykuł ma więcej niż jednego autora, prosimy o wyznaczenie osoby odpowiedzialnej, która m.in. podpisze licencję na publikację, będzie odpowiadać na pytania dotyczące artykułu, prowadzić komunikację z redakcją, a także wprowadzać poprawki do artykułu i dokona korekty autorskiej.
Podziękowania dla osób, które nie są autorami tekstu, ale w ważny sposób przyczyniły się do jego powstania, można umieścić w pierwszym nienumerowanym przypisie.


Konflikt interesów

Autorzy i recenzenci powinni poinformować redakcję o możliwości wystąpienia konfliktu interesów, który mógłby wpłynąć na proces recenzyjny lub wydawniczy.
W procesie oceny zgłaszanych propozycji dokładamy starań, żeby nie dopuścić do powstania konfliktu interesów, wybierając recenzenta z innego ośrodka akademickiego niż autor oraz zapewniając w pełni anonimową recenzję (recenzent nie zna tożsamości autora, autor nie zna tożsamości recenzenta).
Ewentualna informacja o źródłach finansowania powinna być podana w pierwszym nienumerowanym przypisie.


Dostęp

Poczynając od 2021 roku artykuły zamieszczane w „Meandrze” są ogólnodostępne na warunkach licencji Creative Commons (Uznanie autorstwa 4.0, https://creativecommons.org/licenses/by/4.0/deed.pl).

Zachęcamy autorów do umieszczania artykułów w otwartych repozytoriach, pod warunkiem podania źródła (adresu strony internetowej – https://journals.pan.pl/meander).

Artykuły publikowane przed 2021 rokiem nie są udostępniane na warunkach licencji Creative Commons. Niemniej dostęp do nich jest bezpłatny i nieograniczony. W celu otrzymania zgody na wykorzystanie artykułów z „Meandra” prosimy o kontakt z redakcją pod adresem meander@inbox.com.


Własność intelektualna

Naszą szczególną troskę budzi rzetelność naukowa zamieszczanych prac i uszanowanie norm wypracowanych w wielowiekowej historii badań nad starożytnością. Usilnie zalecamy autorom dochowanie najwyższej staranności w cytowaniu i przytaczaniu cudzych prac oraz poglądów; zasięg tak dosłownych cytatów (umieszczanych w cudzysłowie), jak i omówień cudzych prac (wyraźnie wprowadzonych przez wyrażenia takie jak „Według X-a...”, „Jak pisze Y...”) musi być rzetelnie zaznaczony, a w każdym przypadku musi się pojawić przypis z dokładnym adresem bibliograficznym przywoływanej pracy. Poza wyjątkowymi, należycie zaznaczonymi przypadkami niedopuszczalne jest cytowanie „z drugiej ręki”; generalnie zakłada się, że autor bezpośrednio zapoznał się z wszystkimi przywoływanymi w swojej pracy publikacjami. Wszystkie źródła, z których korzystał autor, muszą być podane w przypisach i bibliografii. Redakcja nie toleruje plagiatów.


Uchybienia standardom naukowym i etycznym

Redakcja przywiązuje szczególną wagę do niedopuszczania do publikacji prac skażonych nieetycznymi praktykami. Odpowiedzialnością redaktorów jest skrupulatne sprawdzanie przypadków potencjalnego plagiatu lub manipulacji cytatami. Wykrycie takich praktyk – w szczególności dopuszczenie się plagiatu – będzie skutkowało dyskwalifikacją tekstu i żądaniem złożenia wyjaśnień przez autora. Artykuły, co do których dopiero po ich publikacji okaże się, że powstały przy użyciu nieetycznych praktyk mogą zostać usunięte ze strony internetowej czasopisma.

Redakcja traktuje poważnie wszystkie otrzymane wskazania uchybień standardom naukowym i etycznym, jakiejkolwiek skali, niezależnie od tego, czy wyjdą na jaw przed czy po publikacji artykułu. Reakcja na ewentualne uchybienia standardom naukowym i etycznym będzie zależała od ich skali; każdy taki przypadek będzie rozpatrywany jednostkowo. Autorzy, co do których istnieje podejrzenie, że dopuścili się uchybień standardom naukowym proszeni są o wytłumaczenie i zawsze mają okazję odpowiedzieć na zarzuty.

Jako że „Meander” publikuje artykuły dotyczące kultury antyku, redakcja nie przewiduje w praktyce wydawniczej zaistnienia innych problemów natury etycznej, np. dotyczących badań na ludziach lub zwierzętach.


Skargi i odwołania

Redakcja „Meandra” dokłada wszelkich starań, aby ewentualne sytuacje konfliktowe rozwiązane zostały bez szkody dla żadnej ze stron. Skargi i odwołania powinny być w pierwszej kolejności kierowane do redakcji ( meander@inbox.com) lub bezpośrednio do redaktora naczelnego ( jan.kwapisz@uw.edu.pl). Jeżeli skarga dotyczy redaktora naczelnego, należy skierować ją do przewodniczącego Komitetu Nauk o Kulturze Antycznej PAN.

W przypadku skarg dotyczących zachowania recenzenta lub procesu recenzyjnego, redakcja może podjąć decyzję o wysłaniu tekstu do dodatkowej recenzji. Redakcję reprezentuje redaktor naczelny, powoływany przez Komitet Nauk o Kulturze Antycznej PAN i odpowiadający przed nim w zgodzie z regulaminem Komitetu Nauk o Kulturze Antycznej.


Dyskusje i poprawki po publikacji

Redakcja „Meandra” zaprasza do brania udziału w dyskusji dotyczącej artykułów publikowanych w czasopiśmie w formie listów do redakcji.

Redakcja umożliwia na łamach pisma wskazywanie i korygowanie usterek w ramach sprostowania oraz debatę zgodnie z polskim prawem prasowym (Dz.U. 2018 poz. 1914, https://isap.sejm.gov.pl/isap.nsf/DocDetails.xsp?id=WDU20180001914).


Procedura recenzowania

Proces recenzji

Wszystkie propozycje publikacji naukowych zgłaszane do druku w „Meandrze” podlegają procesowi recenzji wedle następujących zasad:

1. Redakcja podejmuje wstępną decyzję o zakwalifikowaniu nadesłanego artykułu do recenzji lub odrzuceniu go bez wszczęcia procesu recenzyjnego (tzw. desk rejection). Oczekujemy, że proponowane artykuły będą przygotowane w zgodzie ze wskazówkami dla autorów zamieszczonymi na tej stronie internetowej oraz na trzeciej stronie okładki w każdym numerze „Meandra”. Niezastosowanie się do tych zasad może skutkować odesłaniem propozycji do poprawienia na najwcześniejszym etapie.

2. Każda praca zakwalifikowana do etapu recenzji zostaje wysłana do niezależnego recenzenta spoza ośrodka, z którym związany jest autor artykułu. Recenzentami są eksperci w swoich dziedzinach wybierani w zgodzie z tematyką przedkładanego tekstu. Redakcja informuje autora o posłaniu artykułu do recenzji zewnętrznej.

3. Proces recenzji jest anonimowy, recenzent oraz autor artykułu nie znają swoich tożsamości (tzw. double blind review).

4. Recenzent rekomenduje tekst do przyjęcia, sugeruje dokonanie poprawek lub opowiada się za odrzuceniem recenzowanego artykułu.

5. Na podstawie recenzji redakcja podejmuje decyzję o przyjęciu artykułu do druku, odesłaniu do autora w celu naniesienia poprawek lub odrzuceniu artykułu. Redakcja umożliwia autorowi zapoznanie się z recenzją i przekazuje jasny komunikat o decyzji dotyczącej losów zaproponowanego tekstu, w razie potrzeby przekazując sugestie poprawek. W uzasadnionych przypadkach, w szczególności jeżeli konieczne jest dokonanie znacznych zmian, redakcja może ponownie skierować artykuł do recenzji – do drugiego recenzenta – po naniesieniu przez autora poprawek.

6. W przypadku nieotrzymania informacji o wyniku procesu recenzyjnego po upływie trzech miesięcy od uzyskania informacji o wysłaniu artykułu do recenzji – lecz nie wcześniej – zaleca się kontakt z redakcją.

7. Otrzymanie informacji o przyjęciu tekstu do druku nie oznacza, że zostanie on opublikowany w niezmienionej formie, ponieważ wszystkie materiały podlegają gruntownemu opracowaniu redakcyjnemu (w porozumieniu z autorem).

8. Materiały niemające charakteru naukowego – na przykład recenzje, wspomnienia, wywiady, sprawozdania, utwory literackie – z zasady nie podlegają ocenie zewnętrznych recenzentów, choć mogą zostać do nich skierowane.

Ta strona wykorzystuje pliki 'cookies'. Więcej informacji