Polityka Energetyczna - Energy Policy Journal

W niniejszym artykule przedmiotem badania są napowietrzne linie przesyłowe wysokiego napięcia. Jak wiadomo, takie linie wykazują zjawisko „galopowania przewodów”. Polega ono na niskoczęstotliwościowych oscylacjach o znaczącej amplitudzie, które zazwyczaj występują podczas wietrznych i oblodzonych warunków. Te oscylacje mogą być uznane za czynnik zmniejszający niezawodność dostaw energii. Celem tego artykułu jest zwiększenie efektywności wykorzystania napowietrznych linii przesyłowych wysokiego napięcia w warunkach lodu i wiatru poprzez systematyzację rozproszonej informacji i wiedzy, jak również potencjalne odkrycie nowych kierunków badań nad tym zjawiskiem. Analiza obejmuje badanie wyników wieloletnich obserwacji danych statystycznych dotyczących galopowania przewodów w systemach energetycznych. Modele teoretyczne tego zjawiska są rozważane na podstawie równań dynamiki i bilansu energetycznego. Dane eksperymentalne są uzyskiwane poprzez obserwację galopowania przewodów na poligonie testowym z rejestracją parametrów wibracji. Poruszono ogólne kwestie niezawodności napowietrznych linii przesyłowych. Analizowane są wyniki badań statystycznych, obejmujących złożone warunki sprzyjające występowaniu galopowania przewodów, typowe uszkodzenia elementów linii energetycznych oraz ocena spodziewanej intensywności galopowania. Artykuł przedstawia wyniki badań teoretycznych i eksperymentalnych, w tym fizyczne i matematyczne modele galopowania przewodów, warunki niestabilności oblodzonych przewodów w strumieniu wiatru oraz niektóre wyniki eksperymentów przeprowadzonych na poligonie testowym. Zidentyfikowane są metody przeciwdziałania zjawisku „galopowania przewodów”, przedstawiając krótki przegląd i analizę istniejących środków tłumienia tego zjawiska. Zaproponowano zastosowanie najskuteczniejszego i ekonomicznego tłumika dla galopowania przewodów w podziale faz linii energetycznej. Dane przedstawione w artykule ujawniają kluczowe problemy związane z galopowaniem przewodów, istniejące metody ich rozwiązania, a także nowe kierunki badań nad tym zjawiskiem i obiecujące pomysły.

W świetle rosnących obaw o środowisko i stopniowego wyczerpywania się konwencjonalnych źródeł energii, opracowanie wydajnej technologii przetwarzania wszystkich rodzajów odpadów wapiennych przy użyciu energii słonecznej staje się kluczowym krokiem w kierunku zrównoważonego i przyjaznego dla środowiska przemysłu. Celem tego artykułu było stworzenie innowacyjnej technologii, która może skutecznie przetwarzać różne odpady wapienne przy minimalnym wpływie na środowisko i wykorzystywać energię słoneczną jako główne źródło energii. W badaniu wykorzystano dane dotyczące współrzędnych geograficznych, promieniowania słonecznego, godzin nasłonecznienia, promieniowania, klimatu i warunków oświetleniowych Republiki Kazachstanu w celu oceny potencjału energii słonecznej i jej wpływu na bilans promieniowania i warunki klimatyczne kraju. Stworzenie innowacyjnej technologii przetwarzania odpadów wapiennych w celu produkcji nowego materiału budowlanego obniży koszty wydobycia kamienia, zminimalizuje gromadzenie się odpadów i poprawi sytuację środowiskową. Osiąga się to poprzez optymalizację przetwarzania przy użyciu energii słonecznej, co przyczynia się do zrównoważenia środowiskowego produkcji i zmniejszenia zużycie paliwa i zasobów energetycznych w produkcji betonu. Badanie obejmowało zarówno teoretyczne, jak i praktyczne eksperymenty mające na celu optymalizację procesów technologicznych przetwarzania odpadów wapiennych z wykorzystaniem energii słonecznej. Ponadto przeanalizowano warunki środowiskowe kamieniołomów i zasoby energii słonecznej pod kątem zastosowania technologii słonecznej.

Konieczność wzmocnienia i ponownej oceny bezpieczeństwa infrastruktury energetycznej ujrzała światło dzienne w związku z trwającym kryzysem na Ukrainie. W niniejszym artykule zbadano obecny stan ukraińskiego systemu energetycznego, zwracając szczególną uwagę na ramy prawne i możliwe włączenie najnowocześniejszych technologii w celu poprawy ochrony. Głównym celem jest ocena skuteczności obowiązujących przepisów i zaproponowanie ulepszeń w celu zapewnienia bezpieczeństwa kluczowej infrastruktury. W tym celu w badaniu dokładnie przeanalizowano ukraińskie przepisy energetyczne, wskazując zarówno zalety, jak i wady istniejącego systemu prawnego. Częścią artykułu jest przegląd przepisów i zasad gwarantujących zgodne z prawem funkcjonowanie obiektów energetycznych i integralność operacyjną. Poprzez zbadanie kilku teoretycznych perspektyw pojęcia „systemu energetycznego” badanie opracowuje dogłębną definicję i wskazuje istotne elementy i cechy systemu. Praca analizuje wymagania dotyczące kluczowej infrastruktury, odróżniając system energetyczny od ważniejszego przemysłu paliwowego i energetycznego. W artykule oceniono poziomy krytyczności i obowiązki właściwych organów nadzorujących te infrastruktury. Badanie dokumentów międzynarodowych podkreśla również, jak ważne jest przestrzeganie ustalonych norm i łagodzenie wszelkich ryzyk, na jakie może natrafić infrastruktura energetyczna.

Kraje rozwijające się stają przed znaczącymi wyzwaniami dotyczącymi ich sektorów elektroenergetycznych, takimi jak przestarzała infrastruktura, niewystarczająca moc zainstalowana oraz słabo rozwinięte rynki energii. Systemy fotowoltaiczne z bateryjnymi magazynami energii (PV-BES) dla konsumentów indywidualnych stanowią realne rozwiązanie mogące pomóc w przezwyciężeniu tych problemów. Aby wspierać wdrażanie takich technologii, niezbędne jest ustanowienie dobrze zaprojektowanych mechanizmów kompensacyjnych, które zachęcają do inwestowania w ten sektor. Wykorzystując Ekwador jako studium przypadku, to badanie ma na celu analizę, za pomocą narzędzia optymalizacyjnego, wydajności techniczno- ekonomicznej systemów PV-BES dla różnych kategorii konsumentów w różnych scenariuszach – Standardowym (BAU) i Bez Dopłat (NoSub) – oraz przy różnych mechanizmach kompensacyjnych, takich jak Taryfy Gwarantowane (FiT), Net-Metering (NM) i Net-Billing (NB). Wyniki pokazują, że obecne dopłaty do cen energii elektrycznej znacznie ograniczają inwestycje w nową moc słoneczną w sektorze indywidualnym, zwłaszcza wśród konsumentów o niskim zużyciu energii elektrycznej. Eliminacja dopłat doprowadziłaby do bardziej konkurencyjnego LCOE we wszystkich kategoriach konsumentów, czyniąc adopcję systemów PV-BES bardziej opłacalną. W celu promocji adopcji systemów PV-BES i zapewnienia sprawiedliwego podziału korzyści między wszystkich uczestników, konieczne jest stworzenie dostosowanych mechanizmów kompensacyjnych, dopasowanych do każdej kategorii konsumentów. W przeciwnym razie, kategorie konsumentów o wysokim zużyciu energii elektrycznej otrzymałyby największe korzyści, co mogłoby prowadzić do nierówności w systemie.

Miskant jest jedną z najbardziej obiecujących roślin energetycznych do uprawy na nieurodzajnych glebach Ukrainy. Uprawa miskanta znacznie zwiększy niezależność energetyczną Ukrainy i zmniejszy zużycie paliw stałych. Badania dotyczą specyfiki wykorzystania Miscanthus giganteus Terravesta AthenaTM. Opracowano wytyczne dotyczące specyfiki przedsiewnego przechowywania kłączy, stosowania nawozów mineralnych i sadzenia kłączy w redlinie przy użyciu technologii GIS. Pozwala to uzyskać wysoką zdolność kiełkowania (ponad 94%), efektywnie wykorzystać rezerwy wilgoci glebowej na początku okresu wegetacji, kontrolować chwasty i kształtować plon masy wegetatywnej na poziomie 14,53 t/ha w pierwszym roku wegetacji, a w drugim roku wegetacji osiągnie stabilny plon dzięki optymalnej gęstości nasadzeń. Uprawa Miscanthus giganteus hybrydy Terra vesta AthenaTM, zwłaszcza na gruntach marginalnych, dostarczy cennych surowców do produkcji stałego biopaliwa (pelletu), które spełnia europejskie normy dzięki swoim podstawowym cechom środowiskowym i energetycznym.

Wartość energetyczna i kaloryczna biomasy Miscanthus jest wysoka, a podczas jej spalania do atmosfery dostaje się mniej dwutlenku węgla, co staje się jej główną zaletą w porównaniu z innymi rodzajami upraw energetycznych. Największy efekt ekonomiczny i energetyczny można uzyskać, jeśli elementy energooszczędne technologii uprawy Miscanthus giganteus zostaną zastosowane (w szczególności obniżenie kosztów środków chwastobójczych) podczas uprawy biomasy na biopaliwo, po stworzeniu przenośnika energii do dostarczania surowców do konsumenta.

W artykule omówiono wyzwania i szanse sektora węglowego w kontekście dążenia Polski do osiągnięcia neutralności klimatycznej do roku 2050. Przeanalizowano kluczowe strategie transformacji energetycznej, skupiając się na modernizacji technologii spalania węgla, rozwoju technologii wychwytywania, wykorzystania i składowania dwutlenku węgla (CCUS) oraz stopniowej dywersyfikacji źródeł energii. W tekście podkreślono, że rola sektora węglowego wykracza poza redukcję emisji, obejmując inwestycje w innowacyjne technologie i zapewnienie sprawiedliwej transformacji regionów górniczych. W artykule zbadano również wpływ polityki energetycznej i regulacji na przyszłość sektora węglowego. Zwrócono uwagę, że kluczowe znaczenie mają mechanizmy wsparcia transformacji, takie jak Fundusz Sprawiedliwej Transformacji i finansowanie modernizacji energetycznej przez UE. Podkreśla się, że osiągnięcie neutralności klimatycznej wymaga stopniowego odchodzenia od węgla na rzecz odnawialnych źródeł energii, rozwoju technologii magazynowania energii i wdrożenia inteligentnych sieci. Analiza aspektów technicznych, ekonomicznych i społecznych wskazuje na konieczność uwzględnienia interesów pracowników sektora węglowego i lokalnych społeczności. Na podstawie przeprowadzonych badań autorzy dochodzą do wniosku, że przyszłość polskiego sektora energetycznego zależy od umiejętnego połączenia innowacji technologicznych, skutecznych strategii transformacji i odpowiedniej polityki wsparcia dla regionów zależnych od wydobycia węgla. Artykuł kończy się podsumowaniem i najważniejszymi ustaleniami.

W ostatnich latach wiele krajów przyjęło decentralizację krajowych polityk klimatycznych na poziomie regionalnym w formie terytorialnych planów klimatycznych (Territorial Climate Plans – TCP). Ich celem jest usprawnienie planowania i wdrażania środków adaptacyjnych i łagodzących skutki zmian klimatu (CC). Niniejszy artykuł przedstawia analizę porównawczą TCP w czterech regionach śródziemnomorskich dotkniętych skutkami zmian klimatu, w tym w Marsylii, Andaluzji, Tangerze i Tunisie. Porównanie to koncentrowało się na kluczowych wskaźnikach wydajności (KPI), a także strategiach łagodzenia i adaptacji wyodrębnionych z raportów krajowych i innych oficjalnych źródeł. Porównanie wskaźników KPI wykazało, że 78% emisji gazów cieplarnianych pochodzi z regionów europejskich. Pod względem sekwestracji dwutlenku węgla regiony europejskie również osiągnęły lepsze wyniki. Jeśli chodzi o transformację energetyczną, udział energii odnawialnej (OZE) w koszyku energetycznym jest najwyższy w Andaluzji (39%), a następnie w Tangerze, Marsylii i Tunisie (odpowiednio 36, 4 i 3%).

Analiza środków i inicjatyw (M&I) pokazuje wspólny nacisk na promowanie odnawialnych źródeł energii i efektywności energetycznej w sektorze budowlanym i przemysłowym poprzez zachęty podatkowe. Jeśli chodzi o adaptację, regiony koncentrują się na odbudowie ekosystemów i odporności wybrzeży. Podsumowując, nawet jeśli dostosowanie TCP zostanie wzmocnione, utrzyma się znaczna nierównowaga w zakresie emisji gazów cieplarnianych. W związku z tym niniejszy dokument ma być istotnym i cennym przewodnikiem dla decydentów przy opracowywaniu i wdrażaniu lokalnych planów klimatycznych.

Z drugiej strony, strategiczna integracja zachęt fiskalnych promowałaby lokalną transformację energetyczną. Rozwiązania oparte na przyrodzie mogą również okazać się kluczowymi strategiami łagodzenia zmian klimatu i promowania ochrony ekosystemów. Co więcej, wzajemne uczenie się między regionami może okazać się skuteczną strategią wzmacniania środków i inicjatyw mających na celu walkę z wyzwaniami klimatycznymi.

Perspektywa budowy elektrowni jądrowej (EJ) w Kazachstanie była z przerwami dyskutowana od połowy lat 90. ubiegłego wieku. Dopiero w 2021 r. kwestia ta zyskała znaczącą uwagę rządu ze względu na prognozy dotyczące zbliżającego się deficytu energii. Obecnie brakuje równowagi informacyjnej, a władze przedstawiają elektrownię jądrową jako jedyne rozwiązanie potencjalnych niedoborów energii i stagnacji gospodarczej. Rząd Kazachstanu ogłosił ogólnokrajowe referendum w celu podjęcia decyzji, podkreślając wiodącą pozycję kraju w produkcji uranu i potrzebę rozwoju nauki o energii jądrowej.

Pomimo tych wydarzeń, nadal istnieją poważne obawy dotyczące ryzyka i konsekwencji budowy elektrowni jądrowej, ponieważ społeczeństwo nie posiada wystarczających informacji na temat perspektyw projektu i jego potencjalnych skutków. Społeczeństwo ma więcej pytań niż odpowiedzi, co odzwierciedla potrzebę uzyskania wyczerpujących i dokładnych informacji od państwa.

Zaangażowanie społeczeństwa jest niezbędne dla pomyślnej realizacji projektu elektrowni jądrowej. Rząd zainicjował publiczne dyskusje i przesłuchania w celu osiągnięcia konsensusu i rozwiania obaw społecznych. Wysiłki te mają kluczowe znaczenie, ponieważ poparcie publiczne jest niezbędne dla realizacji projektu.

Niniejsze badanie dotyczy świadomości społecznej, przejrzystości i zaufania do rządowej polityki w zakresie energii jądrowej. Do oceny opinii publicznej wykorzystano socjologiczną ankietę internetową, a także informacje z materiałów rządowych, artykułów prasowych i przeglądu międzynarodowych doświadczeń w dziedzinie energii jądrowej. Wyniki badania podkreślają znaczenie świadomego zaangażowania społeczeństwa i przejrzystej komunikacji dla pomyślnego wdrożenia projektów energetyki jądrowej w Kazachstanie.

W niniejszym artykule dokonano przeglądu ram prawnych i regulacyjnych w Bośni i Hercegowinie (BiH) w zakresie przyłączania zakładów produkujących energię odnawialną. Oceniono, w jakim stopniu przepisy Bośni i Hercegowiny są zgodne z normami Unii Europejskiej (UE) dotyczącymi przyłączania do sieci, koncentrując się na kryteriach stabilności z unijnego kodeksu sieci dla generatorów. Artykuł ustanawia również teoretyczne podstawy stabilności przejściowej generatorów rozproszonych i przedstawia metodologię weryfikacji dla operatorów systemów dystrybucyjnych. Opracowując model sieci dystrybucyjnej i oferując praktyczne przykłady, niniejsze opracowanie ma na celu poprawę stosowania kryteriów stabilności, które mają kluczowe znaczenie dla zarządzania sieciami o wysokim udziale odnawialnych źródeł energii. Analiza ta podkreśla znaczenie zharmonizowanych ram regulacyjnych dla udanej integracji odnawialnych źródeł energii z siecią energetyczną BiH, zgodnie z celami Traktatu o Wspólnocie Energetycznej. Identyfikuje również kluczowe luki w nadzorze regulacyjnym sieci dystrybucyjnych, oferując praktyczne metodologie dla operatorów systemów dystrybucyjnych w celu zapewnienia zgodności z wymogami stabilności. Ostatecznie przeprowadzone badania dostarczają praktycznych spostrzeżeń dla decydentów politycznych, rozwijając praktyki integracji energii odnawialnej. Ustalenia te są niezbędne nie tylko dla zrównoważonej ekspansji odnawialnych źródeł energii i niezawodnego działania sieci dystrybucyjnej, ale także dla informowania o nadzorze regulacyjnym i zapewnienia spójnego wdrażania standardów UE w całym sektorze.