The article examines two Aramaic contracts found on the island Elephantine and dating from the early fifth century B.C. The first one is a loan contract providing for payment of compound interest on silver lent: interest not paid timely is to be added to the capital and itself becomes interest-bearing at the same rate until actual repayment. If this is not done at an agreed date, the remaining debt is doubled. The second contract concerns delivery of barley and lentils from a ship to a royal store-house deserving a garrison. The parties are the ship-officer and functionaries acting on behalf of the store-house, where barley and lentils are supposed to be brought. It is a contract of delivery combining its acceptation on the ship and the foreseen completion of the contract in the store-house with expected financial results. Both contracts refer to silver “by the stone-weights of Ptah” and record its alloy.
Jonas Hassen Khemiri, born in 1978, is one of the most interesting contemporary Swedish and European writers with a Tunisian immigrant background. His second novel Montecore: en unik tiger ( Montecore: The Silence of the Tiger), published in 2006, has got an epistolary form deducted from the exchange of letters between Kadir and Jonas. However, the main character of the novel is Abbas Khemiri – the disappearing, estranged father of Jonas – a figure close to the real writer. Khemiri’s book has got an innovative linguistic form and contains many erudite references to the phenomena of popular culture. It is also a complex portrayal of the different generations of (mainly Arab-based) immigrant and post-immigrant communities in Sweden coupled with a nuanced look on bright and dark sides of the Swedish state, model of identity and integration. This material is enriched by the examples taken from Khemiri’s novel Everything I Don’t Remember and short story As You Would Have Told It To Me (Sort Of) If We Had Known Each Other Before You Died.
Up to the present day Suhrawardy remains a controversial figure in both parts of Bengal, with Hindus often seeing him as their fierce persecutor and Bangladeshi Muslims hailing him as their country’s forefather and preacher of communal unity. This article analyses his actions during the period of his Prime Ministership (1946–1947) looking for the sources of the above dichotomy. It argues that although Suhrawardy displayed a mild communal bias at times, circumstances made him inconsistent, being as he was trapped between right wing of Muslim League, the Hindu masses unwilling to trust him and (until the end of 1946) Congress ambitions to inherit the whole Raj. The need to act quickly due to Viceroy Mountbatten’s haste, as well as the PM’s lack of social skills were other factors contributing to failure of his last initiative – United Bengal Scheme – despite his genuine efforts towards Hindu-Muslim settlement and agrarian reforms.
The main concern of the present paper is to determine which types of linguistic descriptions are fit to properly express a complex reality such as developed in Jaina theory of universals and particulars presented in the Jaina Literature of the Classical Period (5th–10th c. CE) in order to demonstrate a way in which the Jaina theory of universals and particulars has an impact upon the way we describe reality through language. I take into consideration the fact that, according to the Jaina philosophy, reality is not describable in the complete way and that there is always – in any linguistic act of picturing the world – the margin of non-cognizance and non-expressiveness. The Jaina philosophy of language offers the original solutions, different from those given by other Indian thinkers, to the abovementioned problems.
This article discusses an unknown tradition from the Malay Archipelago, namely the island of Lombok. The article describes a spirit possession ceremony, as it was practised in East Lombok before being subject to a ban in 1984. It also explains the reasons for prohibition and explores a recent revival of the tradition. The discussion draws a parallel with similar traditions from late colonial Malaysia. Aside from similar functions as healing rites, the traditions many times use the same ceremonial equipment during the ceremonies and have identical symbols. This encourages us to look for connections between the Sasaks in Lombok and the Malays in Malaysia and Sumatra. The article suggests some direct connections between the two, but also takes indirect connections into consideration, for example, the rule of the Bugis-Makassarese people, who played an important role in both of these corners of the archipelago.
Instrukcje dla autorów
W czasopiśmie publikowane są przede wszystkim oryginalne artykuły. Złożenie artykułu w redakcji drogą elektroniczną jest równoznaczne z oświadczeniem Autora(ów), że praca nie była dotychczas publikowana i nie jest zgłoszona do publikacji w żadnym innym czasopiśmie. Autorzy przyjmują także odpowiedzialność za uzgodnienie wszystkich praw do jej zgłoszenia. Wszystkie nadesłane do redakcji artykuły oceniane są przez dwóch niezależnych recenzentów spośród autorytetów uznanych w danej dyscyplinie. Recenzenci zostają poproszeni o wykonanie recenzji, otrzymują tekst artykułu (bez danych personalnych autorów) oraz formularz recenzji, w uzasadnionych przypadkach poszerzony o dodatkowe pytania dotyczące artykułu. Czas oczekiwania na recenzje wynosi od 1 do 6 miesięcy. Po zakończeniu procesu recenzowania Autorzy są informowani o jego wynikach oraz – jeżeli obie recenzje są pozytywne – proszeni o naniesienie sugerowanych poprawek. O przyjęciu pracy do druku decydują opinie niezależnych recenzentów i akceptacja redakcji.
INSTRUKCJA DLA AUTORÓW „Rocznika Orientalistycznego”
- Każdy nadesłany materiał zostanie poddany recenzji, kwalifikującej tekst do publikacji. Zarówno nazwiska recenzentów, jak i rezultaty ich pracy są danymi poufnymi Redakcji.
- „RO” prosi o nadesłanie wraz z publikacją wszystkich niestandardowych czcionek w niej użytych oraz, pliku w formacie *.doc, *.docx, a w uzasadnionych przypadkach także jako *.pdf.
- Przyjmujemy teksty w językach angielskim, niemieckim i francuskim.
- Całość tekstu powinna składać się z nagłówka tytułowego w języku angielskim (w przypadku artykułów po niemiecku lub francusku, również nagłówka w tych językach), tekstu głównego, słów kluczowych (4-10) i abstraktu w j. angielskim (od 150 do 200 słów).
- Autorzy proszeni są o podanie swojej afiliacji, numeru ORCID oraz przygotowanie bibliografii załącznikowej (na końcu artykułu). W bibliografii, podobnie jak w przypisach, wolno używać wyłącznie liter łacińskich.
- Autor zapewnia, że posiada stosowne zezwolenia na reprodukowanie w swoim artykule cudzych materiałów. Autor oświadcza, że nadesłany tekst nie był wcześniej w żadnej formie opublikowany, co dotyczy również publikacji w innym języku. Redakcja informuje jednocześnie, że zarówno „ghostwriting”, jak i „guest authorship” są przejawem nierzetelności naukowej, a wszelkie wykryte przypadki będą demaskowane, włącznie z powiadomieniem odpowiednich podmiotów.
- Zgłaszając artykuł do „Rocznika Orientalistycznego” Autor jednoznacznie wyraża zgodę na udzielenie autorskiej licencji eksploatacyjnej do nadesłanego tekstu (dot. postaci drukowanej i/lub elektronicznej), co obejmuje prawo Redakcji do: kopiowania, publikacji, reprodukcji, cytowania, umieszczenia w formie elektronicznej w bazach danych, itp., itd. Czas trwania udzielonej licencji jest zgodny z dyrektywą UE. Licencja zostaje udzielona "Rocznikowi Orientalistycznemu" nieodpłatnie.
- Autor otrzymuje 2 egz. numeru "Rocznika Orientalistycznego" w przypadku artykułu i 1 egz. w przypadku recenzji.
- Redakcja zastrzega sobie prawo do skracania i redagowania złożonych tekstów.
- Po przyjęciu tekstu do druku i zredagowaniu Autor otrzyma drogą elektroniczną tekst do korekty, którą jest zobowiązany uczynić i odesłać do Redakcji w możliwie najszybszym terminie.