The subject of this study is a critical monograph of the gold coin hoard from Gorzów near Cracow, which is of essential importance for the research on Celtic coinage in Poland. During 120 years since its part had been unearthed and published in the 1890s, the hoard has been discussed and analysed many times, but no monograph has been dedicated to it. Preliminary research of the archive material and museum collections has considerably expanded the source base. A coin unknown in the previous literature has been revealed and the origin of other two has been correctly identified. Dating of the find, its character and the circumstances of hiding have been revised to put forward the hypothesis about its connection with the great Cimbri migration to the south in the second half of the second century BC.
Based on the small finds of Roman denarii dating back to the first-third centuries, coming from the area of Poland, registered in 2004–2011 and compared to the composition of coin hoards of the same nominal value from the same area, one can venture to specify the chronology of these denarii infl ow more precisely. Two main inflow waves of denarii from the first-second centuries to the lands of the present-day Poland can be dated to the period from the second half of Antoninus Pius’ reign (138–161) to the early days of Marcus Aurelius’ reign (161–180) and the first years of Septimius Severus’ reign (193–211). When denarii are concerned alone, those waves were preceded by smaller ones, most probably during Trajan’s reign (98–117) and at the turn of Hadrian’s (117–138) and Antoninus Pius’ reigns. Few denarii from the third century, mixed with a small number of older denarii to some extent, came probably in the first half of the third century.
Large-scale counterfeiting of base silver coins of the Polish-Lithuanian state in the seventeenth century, using the technology of minting machines which were modern in those times, makes it possible to attempt a relatively precise identification of counterfeiting workshops. The article is an attempt to inventory and determine the place of production of milled false shillings of Sigismund III (1587–1632) and John Casimir (1648–1668) preserved in collections.
The distinctive feature of money circulation in the area of Cyrenaica during the first decades of the Roman Empire is a considerable demand for small coins. This feature is common for the overwhelming majority of monetized urban areas in the declining years of the Republic and the early days of the Empire, and it was also one of the main reasons for the flourishing practice of cutting coins. A major increase in bronze coin finds cut into halves and quarters resulted from the excavations of the Polish archaeological mission in Ptolemais. At present, the group of cut bronze coins found in Ptolemais consists of 62 specimens, 57 of which come from Polish excavations conducted in the years 2002–2009, whereas fi ve, being surface finds from the site area, are in the collection of the local archaeological museum. This article was enhanced by a set of 21 coins from Cyrenaica, held in private collections.
Wskazówki dla PT. Autorów „Wiadomości Numizmatycznych”
Wszystkich PT. Autorów bardzo prosimy o stosowanie się do następujących zaleceń, dotyczących przygotowania prac:
Teksty przyjmujemy w postaci zapisu elektronicznego (przesyłka elektroniczna lub płyta CD) w którymś z powszechnie stosowanych programów edytorskich (np. Word lub Star); w przypadku zastosowania jakichkolwiek znaków spoza standardowego zestawu krojów: Arial, Calibri, Courier, Times New Roman, Symbol i Wingdings — niezbędny jest również wydruk papierowy.
● Plikowi powinien towarzyszyć osobny plik w formacie tekstowym zawierający metadane artykułu:
- Tytuł
- Autorzy
- Numer ORCID (z linkiem)
- Afiliacje
- Abstract
- Słowa kluczowe
- Bibliografia.
● Prace (oprócz przeznaczonych do działów znalezisk, recenzji lub kroniki) winny być opatrzone abstraktem (wyjaśniającym w 3-5 linijkach, o czym traktuje praca) i streszczeniem o objętości ok. 10% tekstu pracy. Oba te teksty winny być w języku angielskim bądź przygotowane do przetłumaczenia na język angielski, Na końcu prosimy umieścić przeznaczoną do publikacji informację o miejscu pracy Autora (tzw. afiliację) i adres kontaktowy (najlepiej elektroniczny).
● Nie należy stosować wersalików (oprócz cytatów z inskrypcji), automatycznej numeracji ani wyliczeń, hiperłączy, podkreśleń ani zaznaczeń barwnych oraz dzielenia wyrazów; prosimy też nie używać spacji do wyrównywania i rozmieszczania tekstu. Do konstruowania tabel prosimy używać edytora tabel (a nie tabulatora ani spacji).
● Przypisy umieszczamy u dołu strony (nie w tekście — nie dotyczy analogii katalogowych w opisach monet). W miarę możności ograniczamy się do przypisów bibliograficznych i unikamy komentarzy w przypisach.
● Adresy bibliograficzne w przypisach podajemy w formie tzw. oksfordzkiej (nazwisko autora, rok). Do tej samej formy w miarę możliwości sprowadzamy także cytowania katalogów w opisach monet. Pracę opatrujemy wykazem literatury na końcu. Tam adresy bibliograficzne rozwijamy do formy przyjętej w serii „Biblioteka Narodowa” wydawnictwa Ossolineum.
● W pracach przeznaczonych do publikacji w języku polskim obce alfabety transliterujemy w zapisie bibliograficznym stosownie do zasad Polskiej Normy (np. dla alfabetów słowiańskich PN-ISO 9-2000; zob. http://so.pwn.pl/zasady.php?id=629693); w pracach przeznaczonych do publikacji w językach obcych natomiast prosimy o stosowanie norm transliteracyjnych przyjętych w tych językach; dla języka angielskiego jest to system Biblioteki Kongresu, stosowany w miarę możliwości programu edytorskiego (http://www.loc.gov/catdir/cpso/romanization/).
● W stosunku do dzisiejszych faktów stosujemy aktualne nazwy geograficzne (a nie, np., nazwy rosyjskie miejscowości na obszarach państw posowieckich poza Rosją; dotyczy to również streszczeń obcojęzycznych). Wskazane jest jednak stosowanie przyjętych spolszczeń i tradycyjnych zasad transkrypcji, ale wyłącznie w tekście głównym (nie w zapisie bibliograficznym); prosimy też pamiętać, by każda mniej znana nazwa była raz objaśniona w transliteracji, z podaniem przynależności administracyjnej. W opisie faktów historycznych stosujemy nazwy historyczne (więc Królewiec i Rychbach, a nie Kaliningrad i Dzierżoniów).
Ilustracje powinny stanowić osobne pliki (nie wmontowane w tekst):
● zdjęcia w formacie TIFF, w rozdzielczości co najmniej 300 dpi (najlepiej 600), na białym tle; druk jest czarno-biały;
● rysunki (szkice sytuacyjne, mapki) nie powinny być większe niż format druku jednej strony (12,5×19 cm).
● Ilustracje winny być opatrzone podpisami i oznaczone w tekście jako „ryc.”
PT. Autorów działu „Znaleziska” upraszamy o stosowanie komunikatów — tak dalece, jak to możliwe — do następującego schematu:
1. miejscowość, gmina i powiat (w aktualnym podziale administracyjnym!);
2. miejsce znalezienia;
3. data znalezienia;
4. okoliczności, osoba odkrywcy;
5. kontekst archeologiczny (w tym lokalizacja w obrębie grobu);
6. liczba znalezionych monet, razem czy pojedynczo;
7. sposób zabezpieczenia;
8. terminus post quem skarbu;
9. miejsce przechowywania monet;
10. wyliczenie odkrytych monet i możliwych obiektów towarzyszących (prosimy pamiętać o danych metrologicznych, zwłaszcza monet starożytnych i średniowiecznych, identyfikacji mennicy — jeśli mogą być różne — i podaniu analogii katalogowej);
11. ewentualny krótki komentarz.
Ceniona jest zwięzłość, a zawsze mile widziane będą ilustracje monet i szkice sytuacyjne.
Stosowanie się do powyższych zasad przyśpieszy publikację prac w czytelnej i satysfakcjonującej PT. Autorów formie.
Zasady autorstwa i odpowiedzialności:
Prace publikowane w „Wiadomości Numizmatycznych” muszą być podpisane przez osoby, które istotnie są ich autorami i odpowiadają za ich treść. Osoby, których udział w powstaniu zgłaszanej pracy jest znikomy (na przykład ograniczony do udostępnienia materiałów z badań) mogą być wymienione w podziękowaniach, nie mogą jednak figurować jako autorzy. W wypadku wątpliwości redakcja zwraca się z prośbą o określenie udziału w powstaniu pracy poszczególnych osób figurujących jako autorzy. Autorzy powinni też ujawniać w przypisie lub podziękowaniach informacje o osobach i instytucjach, które przyczyniły się do powstania pracy poprzez wkład merytoryczny, rzeczowy lub finansowy. Przypadki nierzetelności naukowej będą dokumentowane i ujawniane.
Autorzy zgłaszając pracę do publikacji oświadczają, że przesłany artykuł jest oryginalny, nie był wcześniej publikowany, a także nie został zgłoszony do innego czasopisma bądź pracy zbiorowej. Odpowiadają również za prawdziwość przekazanych Redakcji „WN” informacji.
pl
en
